The travelling architect

" Unrivalled luxury, stunning white-sand beaches and an amazing underwater world make the Maldives an obvious choice for a true holiday of a lifetime". https://www.lonelyplanet.com/maldives We booked our tickets ιn January. And since then, we couldn't be more excited for this holidays. This was our first trip in another continent and we were not sure what to expect. We knew that Maldives is composed by many beautiful islands with white sand beaches and sunshine all year round. W e bought the Lonely Planet's guide and after reading it, we've decided to stay in a resort. We were a bit concerned to live in a guest house since Maldives is a Muslim country and as a woman, I would have limited access to beaches and have to wear appropriate clothes.   Arriving to Velana  International Airport, we passed throught the passport control and filled out the form for a 30 days tourist visa. After picking up our luggages, we walked out to the arrivals Area. The dif...

Photo credit: Dafni G.Georgiades "In December 1999 Zaha Hadid Architects won the international competition for a new ski jump on the Bergisel Mountain in Innsbruck. The new structure opened in 2002. Situated on the Bergisel Mountain overlooking downtown Innsbruck, the ski jump is a major landmark. It is part of a larger refurbishment project for the Olympic Arena and replaces the old ski jump, which no longer met with international standards. The building is a hybrid of highly specialized sports facilities and public spaces, including a café and a viewing terrace. These different programs are combined into a single new shape, which extends the topography of the slope into the sky. At a length of about 90m and a height of almost 50m the building is a combination of a tower and a bridge. Structurally it is divided into the vertical concrete tower and a spatial steel structure, which integrates the ramp and the café. Two elevators bring visitors to the café, 40 m over ...

Photo credit: Dafni Georgiades Παρίσι, η πόλη της καρδιάς μου, η πόλη της αγάπης, η πόλη του φωτός. Η πιο όμορφη πόλη στα μάτια μου. Εκεί σπούδασα, μεγάλωσα, έζησα και πάντα μα πάντα θα επιστρέφω. 3 χρόνια μετά επέστρεψα και ήταν σαν να μην έφυγα ποτέ. Οι φίλοι ακόμη εκεί, οι μισοτελειωμένες κουβέντες ολοκληρώθηκαν και ξεκίνησαν άλλες. Οι βόλτες πανέμορφες, το περπάτημα ατελείωτο... Η θέα από κάθε δρομάκι της πόλης, από κάθε οροφή κτιρίου ανεκτίμητη. Το Παρίσι ήταν, είναι και θα είναι πάντα η μεγάλη μου αγάπη, η πόλη που πάντα θα επιστρέφω και θα νιώθω σαν στο σπίτι μου. Mon Paris Paris, la ville de mon coeur, la ville d'amour, la ville de la lumière. La plus belle ville dans mes yeux. Là, j'ai étudié, j'ai grandi, j'ai vécu, et  je reviendrai toujours. 3 ans plus tard, je suis revenue et c'était comme si je ne suis jamais partie. Les amis  sont toujours là-bas, les conversations inachevées ont été complétées et d'autres ont commencé. Des ...

Ελβετική καθημερινότητα Πάνε μήνες που έχω να γράψω. Ο ελεύθερος χρόνος έχει μειωθεί δραματικά. Η ζωή μας βρήκε επιτέλους ρυθμό. Πόλλα γίνονται, ψάχνουμε λύσεις και προχωράμε. Σίγουρα δε βαριόμαστε, γιατί πάντα μα πάντα κάτι καινούριο εμφανίζεται. Όλους αυτούς τους μήνες διάφορα οργανώνονται. Ιδέες πολλές, σχέδια μεγάλα και ελπίζουμε όλα να πάρουν σιγά σιγά το δρόμο τους. Ταξίδια μαγικά και μακρινά. Και περιμένουμε πως και πως να περάσει ο καιρός να γίνουν πραγματικότητα. Μέχρι να γίνουν τα επόμενα ταξίδια, εκμεταλλευόμαστε κάθε στιγμή στη Ελβετία, με εκδρομές στο βουνά, σε λίμνες, με βουτιές στον ποταμό, πηγαίνοντας σε εκθέσεις..και με απλά λόγια γνωρίζοντας τη χώρα που ζούμε..πόσο σημαντικό είναι αυτό. Ελβετια..μια χώρα για πολλούς γνωστή για την οικονομία, την πειθαρχία..αλλά για λίγους γνώριμη. Μια χώρα καταπράσινη, τα βουνά αγκαλιάζουν τις λίμνες και δημιουργούνται εικόνες πανέμορφες. Το βλέμμα ταξιδεύει με τα χρώματα του ορίζοντα. Μια...

Ο μήνας Μάρτιος ήταν από τους πιο γεμάτους μήνες από τότε που ζω στη Ζυρίχη, γεμάτος με δουλειά, ταξίδια, επισκέψεις φίλων, με φωτογραφίες και με στιγμές. Από τότε που ξεκίνησα τις σπουδές μου στην αρχιτεκτονική, μου έλεγαν ότι το Βερολίνο είναι μια από τις ευρωπαικές πόλεις που έπρεπε όπωσδήποτε να ταξιδέψω. Έτσι και έγινε. Μέσα Μαρτίου ταξιδέψαμε στο Βερολίνο για τρεις μέρες. Ο καιρός ήταν με το μέρος μας, βολτάραμε όλη μέρα, παρατηρούσαμε, γελούσαμε, εξερευνούσαμε, παίζαμε και το απολαύσαμε. Το Βερολίνο είναι μια πόλη ιδιαίτερη. Ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτηκα μια πόλη που δεν έχει αρχιτεκτονική ομοιογένεια, μια ομοιομορφία, ένα χαρακτήρα. Η ιστορία της χώρας σημάδεψε την πόλη. Τα σημάδια του τείχους είναι ακόμη εμφανή και σίγουρα είναι η αιτία για την μετέπειτα ανάπτυξη της πόλης. Κομμάτια του τείχους έχουν συντηρηθεί και έχουν δημιουργήσει χώρους πρασίνου, πλατείες που ο πολίτης και ο τουρίστας μπορεί να διαβάσει για την ιστορία της πόλης. Άλλα κομμάτια είν...

Κανείς δεν το ‘πε αλλά σίγουρα πολλοί το ένιωσαν. Ζεις στο εξωτερικο, έχεις ευκαιρίες, τις αρπάζεις και εξελίσσεσαι. Μεγαλώνεις, ωριμάζεις. Ταξιδεύεις, μαγεύεσαι. Αυτονομήσαι. Κλείνεσαι και ανοίγεσαι ταυτόχρονα. Όλα τα καλά τα έχεις. Αλλά χάνεις κι όλα  τα «άλλα» καλά. Βάλε προτεραιότητες λένε. Αλλά η οικογένεια και οι φίλοι δεν είνα θέμα προτεραιοτήτων, αλλά κυρίως θέμα συναισθημάτων. Οι φίλοι αλλάζουν, μεγαλώνουν και ωριμάζουν όπως εσύ. Γνωρίζουν καινούριους ανθρώπους, εντάσσονται σε νέες παρέες. Και κάθε φορά που επιστρέφεις τίποτα σχεδόν δεν είναι ίδιο όπως το είχες αφήσει πριν έξι μήνες. Η αγάπη μας συνδέει, το παρελθόν επίσης, αλλά τι γίνεται με το μέλλον και το παρόν. Με την οικογένεια είναι διαφορετικά. Είναι σχεσεις ζωής, σχέσεις που δεν επέλεξες αλλά σίγουρα δε μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτές. Κανεις δε το είχε πει ότι όταν είσαι στο εξωτερικό χάνεις τόσα πολλά. Στα λόγια «θα είμαι εκεί για ότι με χρειαστείς, όταν πονάς, όταν κλαις, όταν χαίρ...

Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος ένας απολογισμός είναι "απαραίτητος".  Πάει ο παλιός ο χρόνος. Πάει, τελείωσε το 2016 και το 2017 έχει ανοίξει την πόρτα του έτοιμο για καινούριες εμπειρίες. Τ ο 2016 ήταν μια χρονιά κυρίως δύσκολη αλλά και με όμορφες στιγμές. Μπήκε η χρονιά στραβά και συνεχίστηκε μέχρι τον Οκτώβριο. Και μετά ήρθε η αλλαγή και έκλεισε η χρονιά με αίσιο τέλος.  Η φετινή χρονιά μου έμαθε πολλά στο επαγγεμλατικό κομμάτι. Σέ ένα επαγγελματικό περιβάλλον θα ερχόμαστε συχνά με αδικίες και σκηνές δύσκολες. Όταν είσαι ένα απλό κομμάτι μιας εταιρείας δε μπορείς δυστυχώς να κάνεις πολλά. Ανέχεσαι πολλά και κάνεις λίγα. Οι συναισθηματισμοί πρέπει να μπαίνουν στην άκρη. Είναι από τις πιο δύκσολες στιγμές που έχω έρθει αντιμέτωπη, αλλά πλέον αυτό ανήκει στο παρελθόν.  Είναι ωραίο όταν μια αλλαγή είναι αρκετή για να φτιάξει το κεφι και η διάθεση όλων στο σπίτι. Το να δουλεύεις σε ένα περιβάλλον που σου επιτρέπει να είσαι δημιουργική, να γνωρίζεις κόσμο,...