The travelling architect

10 χρόνια μετά. Ξεκινώντας από το Παρίσι για πέντε χρόνια και τώρα συμπληρώνονται πέντα χρόνια και στην Ελβετία. Είναι 10 χρόνια γεμάτα εμπειρίες, συναισθήματα, χρώματα, εικόνες. 10 χρόνια με δυσκολίες, ευκολίες, καλά και κακά, στενάχωρες και χαρούμενες στιγμές. 10 χρόνια στα οποία έμαθα να ζω, να ονειρεύομαι, να απογοητεύομαι, να παλεύω, να πέφτω, να σηκώνομαι. 10 χρόνια γεμάτα ανθρώπους έξυπνους, χαρούμενους, δημιουργικούς, κακόβουλους, πονηρούς. 10 χρόνια γεμάτα ταξίδια στη Γαλλία, στην Ελβετία, στην Ελλάδα, στην Κύπρο, στην Αγγλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, στην Αυστρία, στη Γερμανία, στην Ιταλία, στην Τουρκία, στις Μαλδίβες. 10 χρόνια με διαφορετικούς πολιτισμούς, κουλτούρες, φαγητά και θρησκείες. 10 χρόνια με τέσσερις γλώσσες, με λάθη σύνταξης, λάθη εκφραστικά, λάθη αστεία, λάθη μεγάλα και σίγουρα λάθη ναζιάρικα. 10 χρόνια μακριά από τους ανθρώπους μου, τους ανθρώπους που με στήριζαν. 10 χρόνια μακριά από τη ζωή τους, τις στιγμές τους, τις δυσκολίες, τα γέλια και χαμ...

Tα τελευταία χρόνια όλο και μεγάλωνε η επιθυμία μου να πάω στην Κρήτη. Είτε λόγω φίλων, είτε λόγω συζητήσεων, είχα ήδη κάνει στο μυαλό μου διάφορες "εικόνες" των Χανιών. Όταν η ιδέα του ταξιδιού πήρε σάρκα και οστά, η χαρά μου και η ανυπομονησία μου μεγάλωναν.Λένε, όταν εμεις κανουμε σχεδια και ονειρα, ο θεος γελαει! Τέλος καλό όμως, το ταξίδι πραγματοποιήθηκε, όντας η ομάδα πλήρης και δεμένη. Από πού να πρωτοξεκινήσω. Οι πινακίδες στο δρόμο μόνο χαμόγελα μας μοίραζαν. Από το  "Γραφείο τελετών Πανηγυράκης" μεχρι το "Εργαστήρι πυροτεχνημάτων Πυροβολάκης". Τα -ακης και τα λογοπαίγνια ήταν παντου.  Μετά από χρόνια πήγαμε όλοι μαζί και πάλι σε συναυλία. Η συναυλία του Παντελή Θαλασσινού κάτω από τον έναστρο ουρανό μονο να μας ταξιδέψει μπορούσε. Αναπολούσαμε τις διακοπές που κάναμε όταν ήμασταν όλοι πιο μικροί., τις διάφορες συναλίες που πήγαμε παρέα και τα καλοκαιρινα παρεϊστικά βράδυα. Είναι εντυπωσιακό πως η μουσική μπορεί να μας ξυπνήσει μνήμες. ...