The travelling architect

Η φθινοπωρινή παλέτα είναι πανέμορφη. Είναι πολύχρωμη, είναι ζωντανή και εναλλάσσεται. Οι μονοήμερες εκδρομές μας ήταν γεμάτες με πολλές αντανακλάσεις, παιχνίδι με τα φύλλα και φωτογραφίες τοπίου. Τους τελευταίους μήνες έχασα την επαφή μου με τη φωτογραφία, λόγω όλων των καινούριων ευθυνών και του έντονου ρυθμού της καθημερινότητας. Σιγά σιγά όμως το ξαναβρήκα. Το φθινόπωρο είναι έμπνευση. The foliage The fall palette is gorgeous.It is colorful, it is alive and it constantly changes. Our day trips were filled with lots of reflections, play with the leaves and landscape shots. Lately, I've lost touch with photography because of all the new responsibilities and the intense pace of everyday life. But little by little I found my motivation again. Autumn has been an inspiration.

Η  Λουλού μας Τόσο χαρακτηριστικός ο τρόπος που καθόσουνα και απολάμβανες τον ήλιο. 17 χρόνια μετά το κενό που αφήνεις στις ζωές των τεσσάρων μας είναι τεράστιο. 5 μηνών μπήκε από την πόρτα της αυλής χοροπηδηχτή, με μια ουρά που δε σταματούσε να κουνιέται. Ήμουνα πολύ διστακτική και φοβισμένη. Αλλά πολύ γρήγορα δεθήκαμε. Ήταν η παρέα μου και η συντροφιά μου για όλες εκείνες τις ώρες που ήμουνα σπίτι μόνη μου. Καθόσουν πάντοτε ατάραχη να σου κάνω τα περίτεχνα κουρέματα μου με το ψαλίδι της κουζίνας, καθώς και τα μπάνια στην αυλή. Οι ζηλιες σου όταν κάποιος κόντευε σε εμένα τα πρώτα χρόνια και στη συνέχεια στο μπαμπά ήταν τόσο γλυκιά. Σίγουρα ο μπαμπάς δε θα ξεχάσει ποσό καλή ήσουνα στο σκάλισμα του κήπου. Ήσουν η αγαπημένη όλων των μικρών, καθώς όλα έπεφταν στο κρεβάτι και σας φωτογραφίζαμε. Ο Ερμής όταν σε γνώρισε, ήσουν ήδη γιαγιά. Αλλά γελούσε τόσο πολύ με το κουνημα της ουράς σου.  Η Λουλού μας ξεκίνησε από σκύλος της αυλής. Αλλα κρυφά, όταν έλειπαν οι γονείς μου, την ...