Ν Ε Α   Α Ρ Χ Η   Δ Ι Α Φ Ο Ρ Ε Τ Ι Κ Η


5 χρόνια πέρασαν. 

Το Παρισάκι τελέιωσε. 5 χρόνια με τα σκαμπανεβάσματά τους, με δυσκολίες αλλά και απολάυσεις ταυτόχρονα. Ο πρώτος χρόνος αξέχαστος, η δύσκολία της γλώσσας σημαντική. Αλλα φεύγω από το Παρίσι περήφανη για το ότι έμαθα γαλλικά. Γνωριμίες αρκετές, φιλικές αλλά και επαγγελματικές. Φιλίες λίγες αλλά δυνατές. Σίγουρα οι στιγμές μοναξιάς σε αυτή τη μεγαλούπολη είναι πολλές.
Η "πόλη του φωτός" το όνειρο για τον καθένα. Μία πόλη πανέμορφη, με τα δρομάκια της έτοιμα για εξερεύνηση, με τα μουσεία, τις γκαλερύ, τα καταστήματα της . . . Μία πόλη γεμάτη κόσμο, ένα μείγμα πληθυσμού και οι πραγματικοί παριζιάνοι σπάνοι. Όλοι τρέχουν, κανείς δε σταματά, κανείς δεν αλλάζει την πορεία του. Μία πόλη γεμάτη άγχος μέχρι να φθάσει κάποιος στον προορισμό του.. αλλά ο προορισμός μαγευτικός.

Τα 5 χρόνια πέρασαν. Τελείωσαν.

Το επέλεξα να τελειώσουν. Κουράστηκα. Το να σπουδάζει στο Παρίσι είναι δύσκολο. Δνε ξέρω αν η αρχιτεκτονική το επιβάλλει. Αλλά ο ελεύθερος χρόνος ήταν ελάχιστος. Μπορεί ο ρυθμός της ζωής όταν κάποιος δουλεύει να είναι διαφορετικός.

Έχω την περιέργεια να γνωρίσω αυτό τον ρυθμό.
Αλλά...πώς θα είναι τα πράγματα? Θα πρέπει να ξεκινήσω από το μηδέν? Ξανα νέες γνωριμίες? Οι φίλοι θα είναι εκεί?

Σίγουρα έχω αρκετό χρόνο να σκεφτώ την επόμενή μου κίνηση. Τώρα μία καινούρια αρχή σε μία πόλη πιο μικρή. Λωζάνη, μία πόλη σχηματισμένη από μία λίμνη, πανέμορφη. Μία πόλη με "σκαμπανεβάσματα". Πολλές οι ανηφόρες και οι κατηφόρες, αλλά μία πόλη που επιβάλλεται να την περπατήσεις.

Μία αρχή διαφορετική. Αυτή τη φορά τη γλώσσα ευτυχώς την γνωρίζω. Αλλά τώρα οι επιλογές πιο λίγες και οι κινήσεις μου πρέπει να είναι πιο σταθερές. Παραμένω φοιτήτρια αλλά ταυτόχρονα πρέπει να γίνουν και βήματα επαγγελματικά. 

Είμαι έτοιμη για αυτό? Τον τελευταίο ένα χρόνο όλα έχουν γίνει πάρα πολύ γρήγορα. 

Ελπίζω όλα να πάνε καλά. 

Καθε αρχή έχει τη δυσκολία της αλλα και την ομορφιά της.




Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Our american dream

Image
Final chapter 3.5 years later, we are closing the American chapter. The feelings are mixed. The relations are strong. The experience is good. But life is full of decisions. And we have decided to have a safer and stable future.  The best work experience that I have ever had is coming to an end. It was a hard decision and I hope that the future keeps the same high work standards. Working in teams where the main goal is to have a viable project while keeping the quality high. Working in teams where people enjoy the company of each other, make the time pass easier. Working in an office with good working conditions and where the hours spent are appreciated and the balance between personal life and work is priority, then DiMella Shaffer is my best working experience. I couldn't be more thankful to the people who trusted me and gave me the opportunity to grow as an architect, to build my confidence and gain my voice as a professional.  Boston was the city that our son was born. Our ...
Read more

Λουλού

Image
Η  Λουλού μας Τόσο χαρακτηριστικός ο τρόπος που καθόσουνα και απολάμβανες τον ήλιο. 17 χρόνια μετά το κενό που αφήνεις στις ζωές των τεσσάρων μας είναι τεράστιο. 5 μηνών μπήκε από την πόρτα της αυλής χοροπηδηχτή, με μια ουρά που δε σταματούσε να κουνιέται. Ήμουνα πολύ διστακτική και φοβισμένη. Αλλά πολύ γρήγορα δεθήκαμε. Ήταν η παρέα μου και η συντροφιά μου για όλες εκείνες τις ώρες που ήμουνα σπίτι μόνη μου. Καθόσουν πάντοτε ατάραχη να σου κάνω τα περίτεχνα κουρέματα μου με το ψαλίδι της κουζίνας, καθώς και τα μπάνια στην αυλή. Οι ζηλιες σου όταν κάποιος κόντευε σε εμένα τα πρώτα χρόνια και στη συνέχεια στο μπαμπά ήταν τόσο γλυκιά. Σίγουρα ο μπαμπάς δε θα ξεχάσει ποσό καλή ήσουνα στο σκάλισμα του κήπου. Ήσουν η αγαπημένη όλων των μικρών, καθώς όλα έπεφταν στο κρεβάτι και σας φωτογραφίζαμε. Ο Ερμής όταν σε γνώρισε, ήσουν ήδη γιαγιά. Αλλά γελούσε τόσο πολύ με το κουνημα της ουράς σου.  Η Λουλού μας ξεκίνησε από σκύλος της αυλής. Αλλα κρυφά, όταν έλειπαν οι γονείς μου, την ...
Read more

Summer conclusion

Image
The perfect summer ending I was trying to find a good subject for an article. And then this last weekend came, and I couldn't miss the opportunity to talk about it. My cousin, Georgia, was getting married.  Georgia is one of the most important persons in my life. We were born with a month of difference and since then, we are growing together and in parallel. Even though we both studied architecture, our career path is completely different. We are certainly not the same type; however, we respect each one's boundaries. My likes are mostly her dislikes, and her likes are my dislikes. Even though we are so different, she is always the one that I call when I need support, help or just someone to talk. I tried to visit them in London twice in 3 years but somehow halfway there, the restrictions and regulations because of COVID didn’t let me visit them. The taste was sour, and the feeling was unpleasant. So even if they are seven years together, I have only met Isaac in 202...
Read more