Και μετα?

Και μετα?

Mία ερώτηση κρίσιμη, μία ερώτηση για το μέλλον, μία ερώτηση που χρειάζεται μία απάντηση..Πριν ένα χρόνο, πριν έξι μήνες, πριν δύο μήνες, ήταν μία ερώτηση που με έβαζε απλώς σε σκέψη, καθώς ήταν "μακρινή...τι γίνεται όμως τώρα που το "τότε" είναι το "σήμερα"?

Σε λίγες μέρες, με το δίπλωμα "Πολεοδομίας" στο χέρι, ένας ακόμα κύκλος εκπαιδευτικός κλείνει..Μία ακόμα εμπειρία φτάνει στο ΄τελος. Τι έχω κερδίσει από αυτό? Οι ανάγκες του "λαού" είναι η προτεραιότητα για όλα. Ο κάθε χώρος έχει τη δική του ιστορία και προσωπικότητα, τις δικές του ανάγκες και απαιτήσεις..Ένας τομέας που απαιτεί από τη μία ρεαλισμό, αλλά και φαντασία, δημιουργηκότητα και εφευρετικότητα..

Και μετά? 
Μία τέτοια ερώτηση προκαλεί άγχος. Το μέλλον αβέβαιο..

Αλλά όλα σίγουρα, σε κάποια φάση, θα ξεπεραστούν με τη βοήθεια της "δύναμής" μου, με εσένα πλάι μου, με τη δική σου, τη δική σου και τη δική σου βοήθεια...και θα είναι ένα "αβέβαιο" παρελθόν..

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Our american dream

Image
Final chapter 3.5 years later, we are closing the American chapter. The feelings are mixed. The relations are strong. The experience is good. But life is full of decisions. And we have decided to have a safer and stable future.  The best work experience that I have ever had is coming to an end. It was a hard decision and I hope that the future keeps the same high work standards. Working in teams where the main goal is to have a viable project while keeping the quality high. Working in teams where people enjoy the company of each other, make the time pass easier. Working in an office with good working conditions and where the hours spent are appreciated and the balance between personal life and work is priority, then DiMella Shaffer is my best working experience. I couldn't be more thankful to the people who trusted me and gave me the opportunity to grow as an architect, to build my confidence and gain my voice as a professional.  Boston was the city that our son was born. Our ...
Read more

Λουλού

Image
Η  Λουλού μας Τόσο χαρακτηριστικός ο τρόπος που καθόσουνα και απολάμβανες τον ήλιο. 17 χρόνια μετά το κενό που αφήνεις στις ζωές των τεσσάρων μας είναι τεράστιο. 5 μηνών μπήκε από την πόρτα της αυλής χοροπηδηχτή, με μια ουρά που δε σταματούσε να κουνιέται. Ήμουνα πολύ διστακτική και φοβισμένη. Αλλά πολύ γρήγορα δεθήκαμε. Ήταν η παρέα μου και η συντροφιά μου για όλες εκείνες τις ώρες που ήμουνα σπίτι μόνη μου. Καθόσουν πάντοτε ατάραχη να σου κάνω τα περίτεχνα κουρέματα μου με το ψαλίδι της κουζίνας, καθώς και τα μπάνια στην αυλή. Οι ζηλιες σου όταν κάποιος κόντευε σε εμένα τα πρώτα χρόνια και στη συνέχεια στο μπαμπά ήταν τόσο γλυκιά. Σίγουρα ο μπαμπάς δε θα ξεχάσει ποσό καλή ήσουνα στο σκάλισμα του κήπου. Ήσουν η αγαπημένη όλων των μικρών, καθώς όλα έπεφταν στο κρεβάτι και σας φωτογραφίζαμε. Ο Ερμής όταν σε γνώρισε, ήσουν ήδη γιαγιά. Αλλά γελούσε τόσο πολύ με το κουνημα της ουράς σου.  Η Λουλού μας ξεκίνησε από σκύλος της αυλής. Αλλα κρυφά, όταν έλειπαν οι γονείς μου, την ...
Read more

Summer conclusion

Image
The perfect summer ending I was trying to find a good subject for an article. And then this last weekend came, and I couldn't miss the opportunity to talk about it. My cousin, Georgia, was getting married.  Georgia is one of the most important persons in my life. We were born with a month of difference and since then, we are growing together and in parallel. Even though we both studied architecture, our career path is completely different. We are certainly not the same type; however, we respect each one's boundaries. My likes are mostly her dislikes, and her likes are my dislikes. Even though we are so different, she is always the one that I call when I need support, help or just someone to talk. I tried to visit them in London twice in 3 years but somehow halfway there, the restrictions and regulations because of COVID didn’t let me visit them. The taste was sour, and the feeling was unpleasant. So even if they are seven years together, I have only met Isaac in 202...
Read more