Πρωτόγνωρες διακοπές - Unprecedented holidays

Η αγκαλιά σημαίνει για μένα προστασία, είναι οπως τα ρούχα μας που μας προστατεύουν από το κρύο. Νιώθω ασφαλής και τίποτα δε με αγγίζει. Αυτό ήταν για μένα οι φετινές διακοπές. Προτεραιότητα η οικογένεια, γιατί αυτές τις αγκαλιές δεν τις βρίσκεις πουθενά και μου είχαν λείψει. Ζέστη, θάλασσα, ήλιος, παιχνίδια, χαμόγελα, γέλια, συγκινήσεις, γενέθλια και αποχαιρετισμοί. Τα είχαν όλα.

Ξεκινήσαμε από τη Λευκωσία και πήγαμε μέχρι τις πετρόχτιστες πάνω Αρόδες. Απολαύσαμε τους γρίλους, τα τζιτζίκια, είδαμε νυχτερίδες και γευτήκαμε τα παπουτσόσυκα. Σβήσαμε πολλά κεράκια, για τους μικρούς, τους μεγάλους αλλά και τους μεγαλύτερους. Παίξαμε χαρτιά, lego και κούκλες, ζωγραφίσαμε, τραγουδίσαμε, θυμηθήκαμε και ονειρευτήκαμε. Ξαναειδωθήκαμε μετά από μήνες. Όλοι μεγάλωσαν, απλά σε κάποιους φαίνεται πιο έντονα. Βρήκαμε χρόνο για εμάς γιατί την αδελφική φιλική σχέση δεν την αλλάζω. Aπό την φουρτουνιασμένη θάλασσα στο Λατσί πήγαμε στα καταγάλανα νερά του Πρωταρά, απολαύσαμε την ησυχία, τις φοινικιές και τις τούμπες στο νερό. Περπατήσαμε στη καυτή Λεωκωσία, είδαμε τα καινούργα έργα, γευτήκαμε ότι είχα πεθυμήσει. Μπορεί κάποιοι να επέστρεψαν στη δουλειά πιο νωρίς από άλλους αλλά μας άφησαν παιδική παρέα, με καμώματα, χάδια και γλυκές φωνούλες. Τα βράδια μαζευόμασταν, κουτσομπολέψαμε, σοβαρευτήκαμε για λίγο, ακούσαμε βινύλια, φάγαμε κρέπες και γκρινιάξαμε. Και μόνο αυτές οι στιγμές ηρεμίας είναι αρκετές για να πει κάποιος πως έκανε διακοπές.

Πάντα μου άρεσαν οι αγκαλιές, ήταν για μένα ο τρόπος να δείξω όσα δε μπορούσα να πω. Ήταν ένας τρόπος να πω συγγνώμη, να πω σε πεθύμησα, να δείξω τη στήριξή μου, να "πάρω" ενέργεια όταν είμαι στα κάτω μου και γενικά να νιώσω τον άλλο. Έναν άνθρωπο όταν θέλω να τον αγκαλιάσω σημαίνει πως με έχει κερδίσει. Η ζεστασιά του, το χαμόγελό του και η αγάπη του για ζωή με οδηγούν στο να τον νιώσω οικείο. Αυτό ήταν το πρόβλημά μου στις φετινές καλοκαιρινές διακοπές στην Κύπρο. Μετά από εννέα μήνες συνάντησα στενούς φίλους και κράτησα απόσταση, πήρα δώρα και δεν έδωσα φιλιά, αποχαιρετιστήκαμε και δε φιληθήκαμε. Όλα τα συναισθήματα που ήθελα να δώσω δε μεταφέρθηκαν, έμειναν μέσα μου και ανυπομονώ κιόλας για την επόμενη φορά με τη ελπίδα πως θα αγκαλιαστούμε και θα φιληθούμε.

Φέτος ήταν όλα διαφορετικά. Η προσωπική μου ζυγαριά είναι γεμάτη με θετικά και με αρνητικά αλλά γέρνει λίγο προς τα καλά. Με τις διακοπές αυτές γέμισαν οι μπαταρίες, η καρδιά και η φωτογραφική μηχανή. Επιστροφή τώρα στη ρουτίνα της Ζυρίχης, αφήνοντας πίσω τριτοκοσμικές εικόνες στο αεροδρόμιο, αστείες ειρωνικά στιγμές στην υπεραγορά και σε εστιατόρια και εύχομαι να συνεχίσουμε όλοι υγιείς, ευαισθητοποιημένοι και να είμαστε σε εγρήγορση.

A hug means feeling protected, it is like our clothes that protect us from the cold. I feel safe and nothing can touch me. This is how my holiday in Cyprus was this year. Family is a priority, because you can't find these hugs anywhere and I missed them every single day. Warm weather, sea, sun, games, smiles, laughs, emotions, birthdays and farewells. Everything was included in these vacations.

We left Nicosia and we made our way to the stone-built village Ano Arodes. We enjoyed the crickets and the cicadas; we saw bats and we tasted the prickly pears. We blow out many candles, for the little ones, the older ones but also the more matures. We played with the cards, legos and dolls, we painted, we sang, we remembered moments and we dreamed. We met each other again after months. We all grew up, but for some of us it seems to be more remarkable. We found time for ourselves, as the brotherly friendship is the most important relation in my life. And from the stormy sea in Latsi, we went to the clear blue waters of Protaras, we enjoyed the coziness, the palm trees and the mounds in the water. We walked in high temperatures in Nicosia, we saw the new urban projects, we tasted what I have missed. Some of us may have returned to work earlier than others, but they left us with a cute and sweet companion. In the evenings we gathered again, gossiping, getting serious for a while, listening to vinyl, eating crepes and grumbling. These moments of calmness are enough to give you the feeling of vacation.

I always liked hugs; it was for me the way to show what I could not say. It was a way to say sorry, to say I missed you, to show my support, to "take" energy when I'm down and generally to feel close to me the other person. When I want to hug someone, it means that he/she has won me over. His/her warmth, his/her smile and his/her love for life lead me to feel familiar with him. This was my problem in this summer vacation in Cyprus. After nine months I met close friends and we kept distances, I received gifts and I did not give kisses, we said goodbye and again no kisses. All the feelings I wanted to share were not carried forward, I still carry them and I am already looking forward to the next time with the hope that we will be sharing hugs and kisses.

This year everything was different. Weighting the positives and negatives, the scale leans towards the good feelings. After these holidays, my heart and my camera are fully loaded with good energy. Coming back to the routine in Zurich, leaving behind moments at the airport reminding third world situations, funny and ironic moments in the supermarket and restaurants, I hope that we all continue to be healthy, aware and alert.