Η μετάβαση - The transition

Δίμηνη διαμονή στην Κύπρο

Ο κύβος ερρίφθη. Το κεφάλαιο Ελβετία έφθασε στο τέλος του με σελίδες γεμάτες εμπειρίες, εκδρομές, φωτογραφίες αμέτρητες και λίγους καινούριους φίλους.  Πριν το ταξίδι μας προς τις ΗΠΑ, είχαμε ένα ενδιάμεσο σταθμό στην Κύπρο, όπου έμεινα για περίπου 2,5 μήνες. Μπορεί να ακούγεται μεγάλη διάρκεια, αλλά ο χρόνος κυλάει τόσο γρήγορα ...Οι μήνες αυτοί ήταν τόσο γεμάτοι, τόσο ιδιαίτεροι αλλά και τόσο περιοριστικοί. Ήταν γεμάτοι χαρές, γέλια, ανακοίνωσεις, συναντήσεις και αφίξεις.

 

Μετα την υποχρεωτική μας καραντίνα, περπατήσαμε χέρι χέρι, κοιτάξαμε ο ένας τον άλλο στα μάτια και ευχηθήκαμε να έχουμε μια κοινή ζωή γεμάτη αγάπη. Είδαμε τις οικογένειές και τους φίλους μας να συγκινούνται και γενικά όλοι μας εκείνη την ημέρα ήμασταν χαρούμενοι και χαμογελαστοί. Οι επόμενες εβδομάδες κύλησαν με προετοιμασίες για το επόμενο μας βήμα, με επισκέψεις σε φίλους, με βόλτες, περπάτημα και γενικά αμέτρητες οικογενειακές στιγμές. Το ταξίδι αυτό έκλεισε με την πιο ωραία και γλυκία άφιξη. Ρίγη ευτυχίας μας κατάκλυσαν όλους, μικρούς και μεγάλους.

( Το 2017 ήταν η πρώτη φορά που είχα στενή επαφή με ένα πλασματάκι που μέχρι σήμερα μας γεμίζει με αστείες, όμορφες και ξεχωριστές στιγμές. Είναι το μωράκι που μου έδειξε πόσο συναρπαστική είναι η διαδικασία να πλάσεις ένα ανθρωπάκι, να προσπαθήσεις να το καταλάβεις, να του δείξεις, να του μάθεις, να σου μάθει και μαζί να μεγαλώσετε. Aπό τα τέλη Μαρτίου 2021, η οικογένειά μας έχει ένα καινούριο μέλος και έτσι ξαφνικά ξαναθυμηθήκαμε όλοι πόσο μικρά και εύθραυστα είναι τα νεογέννητα, πόσο γρήγορα μεγαλώνουν και πόσα χαμόγελα μπορεί ένα μικρό πλασματάκι να φέρει στη ζωή μας).

 

Έφθασε η στιγμή λοιπόν με βαλίτσες γεμάτες, μπαταρίες φορτισμένες και αγκαλιές ζεστές να ξεκινήσουμε το νέο μας κεφάλαιο στο βιβλίο μας. Αυτή τη φορά η ιστορία μας διαδραματίζεται στη Βοστώνη, Αμερική. Είναι μια ιστορία που με αγχώνει, με τρομάζει το άγνωστο, αλλά ταυτόχρονα με ενθουσιάζει το διαφορετικό και το μεγάλο. Όμως όπως και να είναι ο καινούριος αυτό σταθμος, ξέρουμε πως θα έχουμε ο ένας τον άλλο. 

Two-month stay in Cyprus

The die is cast. Our chapter in Switzerland has come to an end with pages full of experiences and excursions, countless photographs and a few new friends.  Towards our journey to the US, we had a stopover in Cyprus, where I stayed for about 2.5 months. Even if it looks like a long duration, time flies so fast ... Those months were so full, so special but also so restrictive. They were full of joys, laughter, announcements, gatherings and arrivals.

After our obligatory quarantine, we walked hand in hand, looked each other in the eyes and wished for  a common life full of love. We saw our families and friends to be touched and excited -- generally all of us were happy and smiling that day. The next few weeks were full of preparations for our next step, with visits to friends, rides, walks and generally countless family moments. This trip ended with the most beautiful and sweet arrival. Chills of happiness overwhelmed all of us, young and old.

(2017 was the first time I had a close contact with a baby. From that day until today she fills our lives with funny, beautiful and special moments. This little girl showed me how exciting the process of creating a little human is and since then I am trying to understand her, to show her, teach her and the same time I am learning from her and grow up together. Since the end of March 2021 we have a new member in our family and suddenly we all remembered how small and fragile newborns are, how fast they grow and how many smiles a little creature can bring into our lives).

So it's time to start our new chapter in our book with full suitcases, charged batteries and warm hugs. This time our story takes place in Boston, US. It is an unknown story that stresses me, petrifies me, but at the same time excites me. Though, however this new story unfolds, we will have each other.