The travelling architect

Απολογισμός της χρονιάς 2022, μια χρονιά που θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην καρδιά μου. Κάθε χρόνο κάνω τον απολογισμό μου, αλλά αυτή τη φορά έχει και κάτι ξεχωριστό. Ήταν η χρονιά με τη μεγαλύτερη αλλαγή στη ζωή μας. Ήξερα και ξέραμε από την πρώτη κίολας μέρα ότι όλα θα είναι διαφορετικά. Η χρονιά μας μοιράστηκε στα δύο, από Ιανουάριο μέχρι Ιούλιο και από Αύγουστο μέχρι Δεκέμβριο. Στο πρώτο μέρος είδα τον εαυτό μου να αλλάζει. Πήγαινα δουλειά με ενθουσιασμό και ανυπομονησία. Έμαθα αμέτρητα πράγματα και έδινα τον καλύτερο μου και πιο παραγωγικό εαυτό στη δουλειά. Κέρδισα το σεβασμό και την αναγνώριση των συναδέλφων μου. Αντιμετώπισα τις "φοβίες" μου και άγγιξα ένα κομμάτι της αρχιτεκτονικής που πάντα απέφευγα. Συναναστράφηκα με απαιτητικούς εξωτερικούς συνεργάτες, καθώς και με πελάτες που ήξεραν τι ήθελαν. Είδα τον εαυτό μου να αναλαμβάνει σημαντικό ρόλο σε project και ένιωθα περήφανη. Πόσο ωραίο όταν οι αμέτρητες ώρες δουλειάς έχουν αποτέλεσμα.. Μέσα σε αυτές τις έντο...

Φθινοπώριασε Όλοι μιλάνε για τα χρώματα του φθινοπώρου. Πράσινο, πορτοκαλί, κίτρινο και κόκκινο...όλα τα έχει ο μπαξές. Το ιδιο και το Central Park. Τα δέντρα είχαν ήδη αρχίσει να χάνουν τα φύλλα τους και οι ακτίνες του ήλιου διαπερνούσαν τα κλαδιά. Ήταν πανέμορφα. Είχα ξαναπάει αλλά ήταν καλοκαίρι. Αυτή τη φορά ήταν διαφορετικά. Ένιωσα ότι ο κόσμος ήταν πιο ξέγνοιαστος, πιο χαλαρός και πιο δραστήριος. Aυτή τη φορά στο ταξίδι μας στη Νέα Υόρκη είχαμε και ένα καρότσι μαζί μας αλλά δε μας εμπόδισε να κάνουμε πολύωρες βόλτες στην πόλη, κυρίως με τα πόδια. Ο καιρός ήταν επίσης με το μέρος μας. Τα πιο τουριστικά αξιοθέατα τα είχαμε δει την πρώτη φορά. Αυτή τη φορά πήγαμε όμως και στο Grand Central Terminal και ήταν ακριβώς όπως το βλέπουμε στις ταινίες. Πόσες σκηνές έχουν γυριστεί εκεί όπου ένα ζευγάρι συναντιέται ή χωρίζει σε αυτόν το σταθμό... Η Νέα Υόρκη είναι μια μεγαλούπολη με όλα τα θετικά και τα αρνητικά που πάνε μαζί. Να μπαίνεις στο μετρό με το καρότσι και να ψάχνεις εξόδους με ανε...

Για πάντα Ψηλός με κορμοστασιά, φρύδια πυκνά και επιμελώς ατημέλητα και πάντα ξυρισμένος, έβαζες το γκρι σου κουστούμι, κατέβαινες τα σκαλιά και έφευγες για δουλειά. Και επέστρεφες το μεσημέρι, έβαζες τα μεγάλα σου γυαλιά και καθόσουνα να διαβάζεις τις εφημερίδες. Όταν φωνάζαμε έκανες παρατήρηση αλλά μετά μας καλόπιανες με ένα κομμάτι Ίον. Κάπως έτσι θυμάμαι τα καλοκαίρια που περνούσαμε παρέα. Περνούσες ώρες αμέτρητες στο γραφείο σου κλεισμένος να διαβάζεις τις εγκυκλοπαίδειές σου. Και όταν ερχόσουν Λευκωσία σε "χάναμε" γιατί πήγαινες στη βιβλιοθήκη για να μελετήσεις. Πόσα ακόμα έχεις να μάθεις διερωτόμουνα. ΄Ησουν ο πιο σοφός άνθρωπος που είχα κοντά μου. Μοίραζες τη σοφία σου, τις εμπειρίες σου και τις αναμνήσεις σου απλόχερα. Το μυαλό σου συνεχώς δούλευε, με πράξεις μαθηματικές, με ιστορικά γεγονότα, με πολιτικά..ένα τεράστιο φάσμα γνώσεων. Και ήθελες συνεχώς και άλλο και άλλο μέχρι το τέλος... Σηκωνόσουνα αθόρυβα, πήγαινες στο δωμάτιο, έπιανες τους φακέλους και επέστρεφες ...

Μια καινούρια περιπέτεια Αυτό είναι ένα μήνυμα για σένα που θα δώσεις ακόμη περισσότερο φως στη ζωή μας, για σένα που θα έρθεις και θα μας "αναθέσεις" καινούριους ρόλους, για σένα που από την πρώτη στιγμή έκανες την παρουσία σου αισθητή...Η έκπληξη της στιγμής, οι αγκαλιές και τα δάκρυα ήταν κάποια από τα πρώτα συναισθήματα. Η ανυπομονησία μας για κάθε επόμενη επίσκεψη, οι ερωτήσεις μας ως αρχάριοι καθώς και οι αλλαγές στο σώμα μου που μαρτυρούσαν ότι είσαι καλά και μεγαλώνεις ήταν κάποιες από τις φυσικές αντιδράσεις μας. Ο ενθουσιασμός από τις οικογένειες και τους φίλους μας, η κρυφή ανυπομονησία από εμάς, αλλά και η προσπάθεια να μην αλλάξει η καθημερινότητά μας ήταν ότι νιώθαμε όλο αυτό τον καιρό. Τα δικά σου σπρωξίματά σου και τα δικά μας χάδια ήταν η επικοινωνία που είχαμε τόσους μήνες.. "Τελικά είναι πολύ χρονοβόρα η εγκυμοσύνη", είπα μια νύχτα. Πέρα από όλα τα γλυκά συναισθήματα που μπορεί να νιώθαμε, υπήρχε και η κούραση, οι ναυτίες, τα πρηξίματα..όλα αυτά π...

Ψάχνοντας το καλοκαίρι Μετά το βαρύ χειμώνα της Βοστώνης, η ανάγκη μας για θάλασσα, ήλιο και γενικά διακοπές ήταν μεγάλη. Το πιο κοντινό από εδώ ήταν ένα ταξίδι στο Μιαμί, στη Φλόριντα. Και έτσι και έγινε. Μέσα Απρίλη πετάξαμε και φθάσαμε σε έναν από τους πιο τουριστικούς, αλλά και καλοκαιρινούς προορισμούς. Τόσα χρόνια βλέπαμε ταινίες και ακούγαμε για το Μιάμι και είχαμε ήδη μια εικόνα για το τι να περιμένουμε. Κλείσαμε ένα μικρό διαμέρισμα΄στο South Beach και ήμασταν κοντά με τα πόδια σε πολλά εστιατόρια, καφέ και τη θάλασσα. Η καλύτερη απόφαση που πήραμε στο ταξίδι ήταν η ενοικίαση του αυτοκινήτου. Κάθε μέρα, οδηγούσαμε 1-1,5 ώρα για να γυρίσουμε τη Φλόριντα. Η πρώτη μας εντύπωση με το που φθάσαμε ήταν το πόσοι πολλόι ισπανόφωνοι ταξίδευαν και ζούσαν εκεί. Τα αγγλικά χρησιμοποιούνται σε λιγότερο βαθμό. Το πρώτο μας απόγευμα και νύχτα ήταν χαλαρό, με κουβανέζικη μουσική και φαγητό στο εστιατόριο Yuca 105 καθώς και λίγο περπάτημα στο Μιάμι. Η πρώτη μας εκδρομή ήταν προς τα Keys. Δεν π...

Μια μυστηριώδη πόλη Μετά από ένα βαρύ χειμώνα, αρκετή βροχή και χιόνι, ξυπνήσαμε από χειμερία νάρκη και ήρθε η ώρα για ένα ανοιξιάτικο ταξίδι. Ανοιξιάτικο γιατί έγινε μέσα Μαρτίου, παρόλα αυτά με το που έφθασα στο Σικάγο, συνειδητοποίησα ότι η άνοιξη ακόμη να έρθει. Καθόλη τη διάρκεια των σπουδών μου, άκουγα συνεχώς για το Σικάγο και υπήρχε μια ανυπομονησία για το ταξίδι αυτό.  Μπορεί ο καιρός να μην ήταν με το μέρος μας, αλλά αυτό δεν εμπόδισε τις βόλτες μας. Το μουσείο Φυσικής Ιστορίας ήταν το πρώτο που επισκεφθήκαμε και τα μόνιμα του εκθέματα  ήταν  αρκετά  για να μας κρατήσουν  ώρες εκεί. Πώς εξελίχθηκε  ο άνθρωπος, πώς εμφανίστηκαν οι δεινόσαυροι,  πετρώματα από διάφορες χώρες,  καθώς και το πώς δημιουργήθηκε  η Αμερική  ήταν  μερικά  απο τα  θέματα  που ξεδιπλώθηκαν σαν νήμα μπροστά μας. Το πρώτο  βράδυ είχαμε την ευκαιρία  να δούμε γνωστούς  μας απο την Ελβετία, κάτι που μας έκανε να νιώσουμε οικ...