Μιάμι - Miami

Ψάχνοντας το καλοκαίρι

Μετά το βαρύ χειμώνα της Βοστώνης, η ανάγκη μας για θάλασσα, ήλιο και γενικά διακοπές ήταν μεγάλη. Το πιο κοντινό από εδώ ήταν ένα ταξίδι στο Μιαμί, στη Φλόριντα. Και έτσι και έγινε. Μέσα Απρίλη πετάξαμε και φθάσαμε σε έναν από τους πιο τουριστικούς, αλλά και καλοκαιρινούς προορισμούς. Τόσα χρόνια βλέπαμε ταινίες και ακούγαμε για το Μιάμι και είχαμε ήδη μια εικόνα για το τι να περιμένουμε.

Κλείσαμε ένα μικρό διαμέρισμα΄στο South Beach και ήμασταν κοντά με τα πόδια σε πολλά εστιατόρια, καφέ και τη θάλασσα. Η καλύτερη απόφαση που πήραμε στο ταξίδι ήταν η ενοικίαση του αυτοκινήτου. Κάθε μέρα, οδηγούσαμε 1-1,5 ώρα για να γυρίσουμε τη Φλόριντα. Η πρώτη μας εντύπωση με το που φθάσαμε ήταν το πόσοι πολλόι ισπανόφωνοι ταξίδευαν και ζούσαν εκεί. Τα αγγλικά χρησιμοποιούνται σε λιγότερο βαθμό. Το πρώτο μας απόγευμα και νύχτα ήταν χαλαρό, με κουβανέζικη μουσική και φαγητό στο εστιατόριο Yuca 105 καθώς και λίγο περπάτημα στο Μιάμι.

Η πρώτη μας εκδρομή ήταν προς τα Keys. Δεν πήγαμε ως το Key West που είναι το πιο κοντινό σημείο της Αμερικής με την Κούβα. Πήγαμε στο Coral Reef State Park στο Key Largo που είχαμε τη δυνατότηα να κάνουμε πεζοπορία, να βουτήξουμε στη θάλασσα και να γενικά να είμαστε μέσα στη φύση. Εντύπωση μας έκαναν οι πινακίδες ότι υπάρχουν κροκόδειλοι και μπαίνετε στο νερό με δική σας ευθύνη. Ο άνεμος δε μας επέτρεψε να κολυμπήσουμε, αλλά μια σύντομη βουτιά και τα πόδια στην άμμο ήταν αρκετά για να μυρίσει καλοκαίρι. Και μετά από αρκετές ώρες στον ήλιο, βρήκαμε μια "αμερικάνικη ταβέρνα" με το όνομα  The Fish House για φρέσκο ψάρι και απολαύσαμε και το ηλιοβασίλεμα στην επιστροφή μας.

Πόσο μου έλειψε η θάλασσα...

Η επόμενη μέρα μας βρήκε πάλι στους δρόμους με πρόγευμα από το Rosetta Bakery με προορισμό το Everglades National Park, ένα από τα 4 πιο μεγάλα εθνικά πάρκα της Αμερικής. Η διαδρομή μας μας προϊδέασε για το τι θα συναντούσαμε. Δεν ήταν ένα ακόμη πάρκο με πανύψηλα δέντρα, που δε βλέπεις τον ουρανό, σου κάνουν συνεχώς σκιά και ακούς απλά τα πουλιά. Χαμηλή και πυκνή βλάστηση, βάλτοι, εκτεθειμένοι στον ήλιο και έντονη δραστηριότητα ζώων και πουλιών ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια οργανωμένη περιήγηση με έναν δασονόμο που μας έδινε καθόλη την διάρκεια πληροφορίες για το είδος των πουλιών, των ερπετών, για το πως αλλάζει το πάρκο κατα τη διάρκει του χρόνου και των εποχών και σταματούσε κάθε φορά που συναντούσα έναν αλιγάτορα ή κροκόδειλο. Ήταν μια μέρα που ένιωσα ότι είδα, άκουσα πολλά, φωτογράφισα ακόμη περισσότερα και θα ήθελα να είχα και άλλες μέρες να αφιερώσω στο εθνικό πάρκο. Προτείνω στο καθένα να πάει εκεί. Η μέρα μας έκλεισε με μακαρονάδα θαλασσινών στο Limoncello Restaurant, ένα εστιατόριο που τόσο μας άρεσε που πριν πάμε στο αεροδρόμιο την επόμενη ημέρα, περάσαμε ξανά και πήραμε φαγητό στο δρόμο.

Η τρίτη και τελευταία μας μέρα μας βρήκε να περπατάμε στον πεζόδρομο παράλληλα του South Beach με πολλούς άλλους πεζούς, ποδηλάτες, ξένους και ντόπιους, παρέα με ένα ήλιο που έκαιγε, και μια θάλασσα που μας καλούσε κοντά της. Εντύπωση μας προκαλεσαν οι τιμές για να ενοικιάσεις απλώστες και ομπρέλες, για αυτό επιλέξαμε να κάτσουμε σε ένα beach bar για να απολαμβάνουμε ποτό και φαγητό πιο εύκολα. Βγάλαμε φωτογραφίες μπροστά από τα ξύλινα σπιτάκια που βλέπαμε στις ταινίες και έγραφαν South Beach και κάτσαμε κάτω από τη σκιά των φοικικών για αρκετές ώρες, μέχρι που ήρθε η ώρα να μαζευτούμε και να παμε προς το αεροδρόμιο. Πριν φύγουμε όμως ήταν απαραίτητη η στάση για παγωτό. 

Με το ένα παγωτό στο χέρι έκλεισε το ταξίδι μας στο Μιάμι, ή μήπως καλύτερα το ταξίδι μας στη Φλόριντα, καθώς οι ώρες που περάσαμε μέσα στην πόλη ήταν πολύ πιο λίγες. Αν ξαναπήγαινα θα αφιέρωνα περισσότερες μέρες σε δραστηριότητες και βόλτες έξω από την πόλη. Αλλά σίγουρα τα μάτια μας απόλαυσαν το γαλάζιο της θάλασσας, η μύτη μας τη μυρωδιά του φρέσκου ψαριού και τα πόδια μας την καυτή άμμο. Αυτός ήταν και ο σκοπός του ταξιδιού μας.

Εις το επανιδείν λοιπόν...

Longing for summer

After a heavy winter in Boston, our need for some sun, time at the beach and generally vacation time was immense. The closest destination from here was a trip to Miami in Florida. And so it happened. In April we flew and arrived in one of the most touristic and summer destinations. For so many years we watched Miami through films, or, hearing about it from friends, so we had a vague idea of what to expect.

We booked a small apartment in South Beach that was within walking distance of many restaurants, cafes and the beach. The best decision we made on the trip was to rent a car. Every day, we drove 1-1.5 hours to get around Florida. The first thing we noticed arriving there was the many Hispanics traveling and living there. English is used much less than expected. Our first afternoon and night were relaxing, with Cuban music and food at the restaurant named "Yuca 105", finished with a short walk in South Beach.

Our first excursion was to the Keys. We did not travel all the way to Key West, which is the closest point of America to Cuba. We went to Coral Reef State Park in Key Largo where we had the opportunity to hike, dive in the sea and generally enjoy nature. We were impressed by the warning signs about crocodiles in the area and that entering the water was at your own risk. The wind did not allow us to swim, but a short dip and foot in the sand was enough to smell the summer. And after several hours in the sun, we found an "American tavern" called "The Fish House" for fresh fish and enjoyed the sunset on our return back home.

How much I miss the sea ...

The next day we picked up our breakfast from Rosetta Bakery and then drove to the Everglades National Park, one of the 4 largest national parks in America. The trip towards the park gave us an idea of what we would encounter. It was not another park with tall trees, where the sky is barely visible, and you just hear the birds or other forest animals. Low and dense vegetation, swamps, exposed to the sun and intense activity of animals and birds were the main features of this park. We decided to be part of an organized tour with a park ranger guiding us and gaving us information about the species of birds, reptiles, and how the park changes over time and seasons; stopping to observe every time there was an alligator or a crocodile. It was a day that I felt, saw and heard a lot, photographed even more.. I wish I had more days to spend. I recommend to everyone to visit the Everglades. Our day ended with a seafood pasta dish at Limoncello Restaurant, a restaurant we loved so much that before going to the airport the next day, we passed again and took a pizza. 

Our third and last day found us walking on the sidewalk next to South Beach with many other pedestrians, cyclists, foreigners and locals, accompanied by a scorching sun, and a sea calling us to sit near it. We were impressed how high the prices were to rent an umbrella and two sunbeds. We decided to sit at a beach bar to enjoy drinks and food easily. We took pictures in front of the wooden houses that we saw in the movies with the sign "South Beach" and we sat under the shade of the palm trees for several hours, until it was time to get ready and go to the airport. But before leaving, it was necessary to make a stop for ice cream.

With an ice cream in the hand, our trip to Miami ended, or perhaps better our trip to Florida, as the hours we spent in the city were much less. If I have the chance to go back, I would spend more days doing activities and walks outside the city. Our eyes enjoyed the blues of the sea, our nose was full of the smell of fresh fish and our feet relaxed in the hot sand. That was the purpose of our trip.

So, see you soon...