Η Λευτερού μας

Λευτερού μας,

Έτσι σε φώναζε ο Κόκος σου! Ψηλή, με κορμοστασιά, πάντα μας υποδεχόσουνα στην πόρτα!

Τις περισσότερες φορές σε βρίσκαμε μέσα στην κουζίνα κάτι να ετοιμάζεις. "Τι εν να φάεις? Έχει σιοκολατούες στο ψυγείο", ήταν η κουβέντα που μας επαναλάμβανες αμέτρητες φορές. Η γιαγιά ήταν πλούσια, με 3 παιδιά, 6 εγγόνια και 5 δισέγγονα! Και μας έζησε όλους καλά! Και κανένας μας σίγουρα δε ξεχνά τους κεφτέδες και τις πατάτες τηγανητές της.

Η πιο πρόσφατη γλυκιά ανάμνηση ήταν να σε βλέπω με το νεότερο δισέγγονο σου να σου μαθαίνει να κρατάς το μολύβι και να ζωγραφίζετε παρέα. Έτσι θα σε θυμάμαι! Η αγκαλιά της πάντα σφικτή με 2-3 δυνατά χτυπήματα στην πλάτη, ο τρόπος της να μας πει οτι είναι μαζί μας. 

Η γιαγιά θα μείνει πάντα στην καρδιά μας και στη σκέψη μας με ένα χαμόγελο, γλυκό, αυστηρό αλλά γεμάτο αγάπη για όλους.

Για πάντα μαζί μας!

 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Λουλού

Image
Η  Λουλού μας Τόσο χαρακτηριστικός ο τρόπος που καθόσουνα και απολάμβανες τον ήλιο. 17 χρόνια μετά το κενό που αφήνεις στις ζωές των τεσσάρων μας είναι τεράστιο. 5 μηνών μπήκε από την πόρτα της αυλής χοροπηδηχτή, με μια ουρά που δε σταματούσε να κουνιέται. Ήμουνα πολύ διστακτική και φοβισμένη. Αλλά πολύ γρήγορα δεθήκαμε. Ήταν η παρέα μου και η συντροφιά μου για όλες εκείνες τις ώρες που ήμουνα σπίτι μόνη μου. Καθόσουν πάντοτε ατάραχη να σου κάνω τα περίτεχνα κουρέματα μου με το ψαλίδι της κουζίνας, καθώς και τα μπάνια στην αυλή. Οι ζηλιες σου όταν κάποιος κόντευε σε εμένα τα πρώτα χρόνια και στη συνέχεια στο μπαμπά ήταν τόσο γλυκιά. Σίγουρα ο μπαμπάς δε θα ξεχάσει ποσό καλή ήσουνα στο σκάλισμα του κήπου. Ήσουν η αγαπημένη όλων των μικρών, καθώς όλα έπεφταν στο κρεβάτι και σας φωτογραφίζαμε. Ο Ερμής όταν σε γνώρισε, ήσουν ήδη γιαγιά. Αλλά γελούσε τόσο πολύ με το κουνημα της ουράς σου.  Η Λουλού μας ξεκίνησε από σκύλος της αυλής. Αλλα κρυφά, όταν έλειπαν οι γονείς μου, την ...
Read more

Summer conclusion

Image
The perfect summer ending I was trying to find a good subject for an article. And then this last weekend came, and I couldn't miss the opportunity to talk about it. My cousin, Georgia, was getting married.  Georgia is one of the most important persons in my life. We were born with a month of difference and since then, we are growing together and in parallel. Even though we both studied architecture, our career path is completely different. We are certainly not the same type; however, we respect each one's boundaries. My likes are mostly her dislikes, and her likes are my dislikes. Even though we are so different, she is always the one that I call when I need support, help or just someone to talk. I tried to visit them in London twice in 3 years but somehow halfway there, the restrictions and regulations because of COVID didn’t let me visit them. The taste was sour, and the feeling was unpleasant. So even if they are seven years together, I have only met Isaac in 202...
Read more

2024

Image
Resolution 2024! What a year! It was a compilation of struggles, stress, decisions, and uncertainty. Simultaneously, it was the year that brought us even more smiles because of you, your achievements, and your growth. My goal for this year was to do a trip or a short excursion every month. I wanted to offer to myself as much as possible images, moments, sceneries, and adventures. My thought process was that from the moment that I feel completed and inspired to live and discover, then I will be able to show you the world. Here is how our year unfolded. In January, we travelled to Canada to visit my best friend. The last decade, we are growing apart, but our relation is expanding and getting stronger. We have been trying to meet around the world to catch up and to visit new places together. In February, we booked our trip to Niagara falls with friends and two little "explorers". The scenery was impressive, and it was a one-time life experience. Sometimes sharing moments with fr...
Read more