Όταν μία ομάδα...

Όταν μία ομάδα...

Νομίζω πως όλοι μας έχουμε συνεργαστεί αναγκαστικά ή μη με άλλους ανθρώπους. Την τελευταία εβδομάδα είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με δύο ομάδες ανθρώπων, έχοντας την πρώτη φορά τα επιθυμητά αποτελέσματα, ενώ με τη δεύτερη ομάδα δεν υπήρχε καμία συνεννόηση.

Κατά τη διάρκεια των σχολικών μας χρόνων, έχουμε όλοι συμμετάσχει σε ομαδικές εργασίες και σε ομαδικές δραστηριότητες. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι από πολύ καλά μέχρι και "χωρίς αποτελέσματα". Από το πιο απλό παράδειγμα όπως οι τσακωμοί μεταξύ των ατόμων μίας ομάδας ποδοσφαίρου ήταν συχνό φαινόμενο.

Γιατί όμως μία ομάδα μπορεί να μη βγάλει τα επιθυμητά αποτελέσματα? Συνήθως υπάρχει ένα άτομο που είναι σαν "αρχηγός". Θέλοντας και μη, έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο,είναι εκείνος που κάνει τον τελευταίο έλεγχο του κειμένου, της εργασίας ή του σχεδίου.
Δυστυχώς όμως υπάρχουν άνθρωποι που επιζητούν το ρόλο αυτό για να αποφύγουν τη δουλειά, έχοντας ως δικαιολογία ότι έχουν τον τελευταίο έλεγχο.

Στην αρχιτεκτονική, η συνεργασία είναι απαραίτητη. Ξεκινώντας πρώτα από τη σχέση του αρχιτέκτονα με τον πελάτη. Η φράση "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" ισχύει. Αν οι ιδέες και οι απαιτήσεις του πελάτη δε συμβαδίζουν με το στυλ ή σχεδιαστικό χαρακτήρα του αρχιτέκτονα, ο τελευταίος χρειάζεται να "συμβιβαστεί". Και ο λόγος? Διότι θα "ζήσει" από αυτή τη δουλειά. Συνεχίζοντας με τη σχέση του αρχιτέκτονα με όλους τους ειδικόυς στο εργοτάξιο, από τον πολιτικό μηχανικό μέχρι τον εργάτη, η επικοινωνία είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό, καθώς και η ευγένεια και η υπομονή. Σε αυτές τις δύο ομάδες, ο "αρχηγός" είναι ο αρχιτέκτονας, κάνοντας όμως και εκείνος με τη σειρά του συμβιβασμούς. Έχει τον έλεγχο του εργοταξίου, να παραδωθούν όλα στην ώρα τους, αλλά σίγουρα οι φωνές και οι εκνευρισμοί δεν είναι λύση ή δεν είναι πάντα η λύση.

Η συνεργασία είναι δείγμα ανεκτικότητας ενός ανθρώπου. Ο καθένας μας είναι διαφορετικός. Εκφράζεται, γράφει, σχεδιάζει, ονειρεύεται με τις δικές του αρχές, προτεραιότητες, εμπειρίες. Μαθαίνουμε όλοι μας συνεχώς. Μία παρατήρηση δε γίνεται, συνήθως, για κακό.

Αλλά πάντα πρέπει να κρίνουμε την κατάσταση και να αντιδρούμε αναλόγως!


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Our american dream

Image
Final chapter 3.5 years later, we are closing the American chapter. The feelings are mixed. The relations are strong. The experience is good. But life is full of decisions. And we have decided to have a safer and stable future.  The best work experience that I have ever had is coming to an end. It was a hard decision and I hope that the future keeps the same high work standards. Working in teams where the main goal is to have a viable project while keeping the quality high. Working in teams where people enjoy the company of each other, make the time pass easier. Working in an office with good working conditions and where the hours spent are appreciated and the balance between personal life and work is priority, then DiMella Shaffer is my best working experience. I couldn't be more thankful to the people who trusted me and gave me the opportunity to grow as an architect, to build my confidence and gain my voice as a professional.  Boston was the city that our son was born. Our ...
Read more

Λουλού

Image
Η  Λουλού μας Τόσο χαρακτηριστικός ο τρόπος που καθόσουνα και απολάμβανες τον ήλιο. 17 χρόνια μετά το κενό που αφήνεις στις ζωές των τεσσάρων μας είναι τεράστιο. 5 μηνών μπήκε από την πόρτα της αυλής χοροπηδηχτή, με μια ουρά που δε σταματούσε να κουνιέται. Ήμουνα πολύ διστακτική και φοβισμένη. Αλλά πολύ γρήγορα δεθήκαμε. Ήταν η παρέα μου και η συντροφιά μου για όλες εκείνες τις ώρες που ήμουνα σπίτι μόνη μου. Καθόσουν πάντοτε ατάραχη να σου κάνω τα περίτεχνα κουρέματα μου με το ψαλίδι της κουζίνας, καθώς και τα μπάνια στην αυλή. Οι ζηλιες σου όταν κάποιος κόντευε σε εμένα τα πρώτα χρόνια και στη συνέχεια στο μπαμπά ήταν τόσο γλυκιά. Σίγουρα ο μπαμπάς δε θα ξεχάσει ποσό καλή ήσουνα στο σκάλισμα του κήπου. Ήσουν η αγαπημένη όλων των μικρών, καθώς όλα έπεφταν στο κρεβάτι και σας φωτογραφίζαμε. Ο Ερμής όταν σε γνώρισε, ήσουν ήδη γιαγιά. Αλλά γελούσε τόσο πολύ με το κουνημα της ουράς σου.  Η Λουλού μας ξεκίνησε από σκύλος της αυλής. Αλλα κρυφά, όταν έλειπαν οι γονείς μου, την ...
Read more

Summer conclusion

Image
The perfect summer ending I was trying to find a good subject for an article. And then this last weekend came, and I couldn't miss the opportunity to talk about it. My cousin, Georgia, was getting married.  Georgia is one of the most important persons in my life. We were born with a month of difference and since then, we are growing together and in parallel. Even though we both studied architecture, our career path is completely different. We are certainly not the same type; however, we respect each one's boundaries. My likes are mostly her dislikes, and her likes are my dislikes. Even though we are so different, she is always the one that I call when I need support, help or just someone to talk. I tried to visit them in London twice in 3 years but somehow halfway there, the restrictions and regulations because of COVID didn’t let me visit them. The taste was sour, and the feeling was unpleasant. So even if they are seven years together, I have only met Isaac in 202...
Read more