Ρώμη, ένα ταξίδι στο παρελθόν


Ζώντας στο κέντρο της Ευρώπης είναι πολύ εύκολο να ταξιδεύω και να κάνω μικρές αποδράσεις σε άλλες χώρες. Ένα ταξίδι στη Ρώμη ήταν κάτι που περίμενα πολύ καιρό. Γιατί είχα την περιέργεια να γνωρίσω την πόλη αλλά να βρεθώ με έναν άθρωπο που ζούμε μακριά αλλά τα κοινά μας πολλά και το ενδιαφέρον μας μεγάλο.  

Τι πιο όμορφο να βρίσκεσαι μετά από σχεδόν 4 χρόνια και να είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα.

Η Ρώμη είναι μια πόλη χτισμένη στις βάσεις του παρελθόντος. Περπατώντας, χάνεσαι στα στενά και μικρά δρομάκια, στις μελωδίες των μουσικών του δρόμου, στους ήχους των τουριστών και των διάφορων γλωσσών και στις όμορφες μυρωδιές των φαγητών και των γλυκών.

Τα γνωστά αξιοθέατα, το Πάνθεον, το Κολοσσέο, το Βατικανό είναι επιβλητικά λόγω του μεγέθους τους, της φωτεινότητας αλλά του τρόπου κατασκευής τους. Οι τουρίστες είναι παντού και τρέχουν να αποθανατήσουν την κάθε γωνιά. Περνώντας από τον Τίβερη ποταμό, η κλίμακα των κτιρίων αλλάζει, οι δρόμοι είναι πιο πλατιοί, οι εικόνες των ματιών σου είναι πιο ανοιχτές και ο ορίζοντας είναι πλέον εμφανής. Αυτές οι εικόνες αλλαγής κλίμακας μου θύμισαν κάποιες εικόνες από Παρίσι.
Σίγουρα είδαμε τα πιο τουριστικά σημεία της πόλης. Αλλά με τον τρόπο μας την απολαύσαμε. Χωρίς περπάτημα δε μπορείς να γνωρίσεις την Ρωμή. Περπατούσαμε με τις ώρες, χαλαρώνοντας, συζητώντας,γελώντας και προσπαθώντας να επαναφέρουμε στις μνήμες μας την ιστορία του τόπου. Φωτογραφίζαμε τις στιγμές μας, τις χαζομάρες μας και τις εικόνες που βλέπαμε. 

Φεύγοντας από τη Ρώμη, τα συναισθήματα ήταν ανάμεικτα. Δεν είναι αρκετές 3 μέρες για να δεις μια πόλη με τόση ιστορία, ομορφιά, περιεχόμενο αλλά και συνοψήσεις τις στιγμές 4 χρόνων, να δημιουργήσεις καινούριες αναμνήσεις και να ετοιμαστείς πάλι ψυχολογικά για τον αποχωρισμό χωρίς να ξέρεις πότε θα είναι η επόμενη συνάντηση.
Κλείνοντας το όμορφο αυτό ταξίδι μπορώ να πω με σίγουριά πως η Ρώμη είναι μία από τις πιο όμορφες πόλεις που έχω επισκεφθεί και θα ξαναπήγαινα. Και επίσης χαίρομαι που έχω στη ζωή μου έναν άνθρωπο που παρόλο που κάνουμε δύο ζωές πολύ διαφορετικές, βρίσκουμε τον τρόπο να επικοινωνούμε και νοιαζόμαστε. 



Comments

Popular posts from this blog

Our american dream

Λουλού

Summer conclusion