Αγανακτούμε... - We are indignant ...

Tο πάθημα δεν έγινε μάθημα.

Νιώθω θυμό, στεναχώρια, πίεση...αγανάκτηση.

Η αγγλική κυβέρνηση ανακοίνωσε 2 εβδομάδες καραντίνα για όσους επιστρέφουν από την Ισπανία.

Το ίδιο σκέφτεται η γερμανική και η ελβετική κυβέρνηση.

Υποχρεωτική η χρήση μάσκας στην Ελλάδα σε χώρους που υπάρχει κοινό.

Συζητούν αν πρέπει να υπάρξει τοπικό lockdown στη Λεμεσό.

Το Βέλγιο επέβαλε τη χρήση μάσκας.

18 000 τα νέα κρούσματα στην Βραζιλία.

150 000 χιλιάδες νεκροί στην Αμερική.

Η Σουηδία ανακοινώνει πως τελικά ο τρόπος διαχείρισής της κρίσης δεν ήταν σωστός.

Στην Ισπανία τα κρούσματα ανεβαίνουν πάλι ραγδαία.

Οι επιδημιολόγοι ανακοινώνουν πως το δεύτερο κύμα είναι στα σκαριά.

Αλλά ταυτόχρονα συμβαίνει και κάτι άλλο.

Τα clubs και τα μπαράκια στη Μύκονο είναι γεμάτα.

Στα δρομάκια στη Σαντορίνη επικρατεί συνωστισμός.

Εσυ ή εσύ ή εσύ οργανώνεις διακοπές στην Ελλάδα, στην Ιταλία, στην Ισπανία.

Κάθε σαββατοκυρίακο γεμίζει το instagram με φωτογραφίες από ελληνικά νησιά.

Από το φεβρουάριο 2020 ξεκίνησε μια πανδημία που προκάλεσε παγκόσμια αναστάτωση. Για κανέναν δεν ήταν ευχάριστο να "χάνει" την ελευθερία του στην καθημερινότητα, στις διακοπες και εκδρομές. Από τον Μάιο και Ιούνιο άρχισε η καινούρια μας καθημερινότητα. Και ξαφνικά είναι λες και δε συνέβει ποτέ τίποτα.

Πόσο θα ήθελα να έτρωγα τώρα σε μια ελληνική ταβέρνα ή να ήμουν σε μία θάλασσα στην Ισπανία. Πόσο πεθύμησα να ταξιδεύω. Αλλά ανήκω σε ένα σύνολο και πρέπει να σκεφτώ το καλό όλων.

Βρίσκω πολύ εγωιστικό να επιλέξει κανείς να κάνει διακοπές εκτός της χώρας του απλά και μόνο για την καλοπέρασή του. Για μια χρονιά μας έχει ζητηθεί να περιοριστούμε. Κατά την περίοδο του εγκλεισμού τόσος κόσμος έλεγε τα πόσα έμαθε αυτό το διάστημα. Αλλά ο ίδιος αριθμός ατόμων τα ξέχασε με το που βγήκε από το σπίτι. Είμαι σίγουρη πως η χώρα του κάθενός έχει πολλές ομορφιές και είμαστε πολλοί αυτοί που ακόμη δεν τις έχουμε γνωρίσει. Η φετινή χρονιά είναι η ευκαιρία μας. Και έτσι θα προστατεύσουμε τον κόσμο και θα δημιουργήσουμε μια ελεγχόμενη κατάσταση.

Είμαστε και εμείς που ανυπομονούμε τη στιγμή να καταφέρουμε να πάμε σπίτι μας και να δούμε μετά από οκτώ μήνες την οικογένειά μας. Αλλά "κινδυνεύει" η επιθυμία μας να μη γίνει, λόγω όλων αυτών που επιλέγουν να μη χαλάσουν το πρόγραμμα τους ή τις συνήθειές τους. Άρχισαν ξανά παντού οι κυβερνήσεις να πέρνουν μέτρα, να μπαίνουν περιορισμοί. Αλλά δυστυχώς μόνο έτσι μαθαίνουνμε, μόνο έτσι συνειδητοποιούμε τι συμβαίνει στον κόσμο, με τις απαγορεύσεις και τα όχι. Οι λίστες χωρών με υποχρεωτική καραντίνα μεγαλώνουν και η κάθε χώρα βάζει τους όρους της.

Ανήκουμε όλοι σε ένα σύνολο. Λειτουργούμε με το σύστημα δράση-αντίδραση. Οι κινήσεις μας θα επηρεάσουν σίγουρα πάνω από ένα άνθρωπο. Είτε είναι ένας είτε 100 είτε εκατομμύρια ανθρώποι, είναι σημαντικό να γίνονται συλλογικές ενέργειες. Ελπίζω μέχρι την τελευταία στιγμή να καταφέρω να κάνω το προγραμματισμένο μου ταξίδι στην Κύπρο, να είμαι με τους δικούς μου και ας είμαι σπίτι όλη μέρα.

We have not learned from our mistakes.

I feel anger, sadness, pressure ... indignation.

The British government has announced a 2-week quarantine for those returning from Spain.
The German and Swiss governments are thinking of doing the same.
In Greece, it is mandatory to use a mask in certain places.
They are discussing whether there should be a local lockdown in Limassol.
Belgium imposed the use of a mask.
18,000 new cases in Brazil.
150,000 thousand dead in America.
Sweden says the crisis has not been properly managed.
In Spain the cases are rising again rapidly.

Epidemiologists say the second wave is on its way.
But at the same time something else is happening.

The clubs and bars in Mykonos are full.
The streets of Santorini are crowded.
You are planning your holidays in Greece, in Italy or in Spain.
Every weekend Instagram is filled with photos from Greek islands.

In February 2020, a pandemic began that caused a global upheaval. It was not pleasant for anyone to "loose" the freedom in our everyday lifes, in taking holidays and doing excursions. From May our new daily life began. And suddenly it is as if nothing ever happened.

How much I would like to enjoy a meal in a Greek tavern or be in a sea in Spain. How I missed travelling. But I belong to a whole and I must think for the collective good.

I find it very selfish to take a vacation abroad just for the personal satisfaction. For this year we have been asked to control and confine ourselves. During the lockdown so many people were expressing how much they have learned during this period. But the same people forgot about it when the restrictions were over. I am sure that everyone's country has many beauties and there are many of us who have not yet seen them. This year is our opportunity. And it is a way to protect the world and create a controlled situation.

We are also the ones who are looking forward to being able to go home and see their family after several months. But there is a "risk" that our desire will not be fulfilled, because of all those who choose not to spoil their schedule or their habits. The governments all over the world started again to take measures and to impose restrictions. But unfortunately this is the only way we learn, this is the only way we realize what is happening in the world, with the prohibitions and the no's. The lists of countries with mandatory quarantine is growing and each country sets its own entry conditions.

We all belong to a whole. We operate with the action-reaction principle. Our choices will definitely affect more than one person. Whether it is one or 100 or millions of people, it is important to do collective actions. I hope to manage to do my planned trip to Cyprus, to be with my family, even if it means being home all day.