Montreal, Canada
For the sake of a friendship
Canada, a country that always excited me but seemed like an elusive dream. I didn't think that I would ever be able to travel there. But some friendships make our dreams come true.
We met when we were 18 years old while studying in France. We were carefree, enthusiastic and ready to explore the world. After our studies we have met again in Istanbul, in Zurich and again in Paris. 15 years later, you moved in Montreal and I couldn't miss the opportunity to come and see you. We've met as students and this time we've met as a mum and a mom-to-be. Our excitement was intense. Our hugs were so tight and our talks were as if a day had not passed.
All our walks started in the Verdun area, a residential area with two-story houses and winding stairs. Our first excursion was to Notre-Dame Basilica de Montreal. The acoustics, the maximalist interiors, the impressive stained glass, the elaborate woodwork, the gilded statues and the church organ left us speechless. Our walk continued to the Vieux Montréal (Old Montreal) district which looks like an old picturesque European city, with 17th century cobbled streets and bustling shops and cafes. We tried the traditional poutine, fries with cheese and beef broth. The appearance may not be attractive, but the taste did not leave us complaining.
The trip may have been short, but we visited Mont Royal together and saw the view of the city from above. The Olympic stadium stood out on the horizon. The lake was frozen and under snow. All the locals were enjoying their day on skis and sleds. Some were skating and others were just climbing the hill for photo sessions. We continued to the Italian neighborhood and back to Old Montreal where we saw the tallest observation wheel in Canada. Everything in the city was frozen but life did not stop. Despite the cold, people were out drinking, eating and shopping. People were welcoming, happy and relaxed.
From the time we woke up until the evening, we had endless discussions. We shared our more recent news and we also brought up our memories. We switched between three different languages but we had in common the love for each other.How much I missed you my dear Ipek... 4 days of travel full of snow, cold, a bit of sun, lots of walks, conversations, food and dreams until the next time. 4 days were enough to give me strength to continue and I can't wait to see you all together in summer in a greener Montreal
Για χάρη μιας φιλίας
Καναδάς, μια χώρα που πάντα με ενθουσίαζε αλλά μου φαινόταν άπιαστο όνειρο. Δεν πίστευα πως θα καταφέρω κάποια στιγμή να ταξιδέψω εκεί. Αλλά κάποιες φιλίες κάνουν τα όνειρα μας αληθινά.
Γνωριστήκαμε 18 χρονών στις σπουδές μας στη Γαλλία, ξέγνοιαστες, ενθουσιώδεις και πανέτοιμες για να γνωρίσουμε τον κόσμο. Στο μεσοδιάστημα ξαναβρεθήκαμε στην Κωνσταντινούπολη, στη Ζυρίχη και ξανά στο Παρίσι. 15 χρόνια μετά, ειδωθήκαμε πάλι στο Μοντρεάλ, εγώ ούσα μαμά και εσύ μέλλουσα μαμά. Ο ενθουσιασμός μας έντονος. Η αγκαλιά μας τόσο σφικτή και οι κουβέντες μας ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Όλες μας οι βόλτες ξεκινούσαν από την περιοχή Verdun, μια οικιστική περιοχή με κατοικίες δύο ορόφων και σκάλες στριφογυριστές που ήταν η είσοδος για το πάνω διαμέρισμα. Η πρώτη μας εξόρμηση ήταν στην Notre-Dame Basilica de Montreal. Η ακουστική, οι μαξιμαλιστικοί εσωτερικοί χώροι, το εντυπωσιακό βιτρό, η περίτεχνη ξυλουργική, τα επιχρυσωμένα αγάλματα και το εκκλησιαστικό όργανο μας άφησαν με το στόμα ανοικτό. Η βόλτα μας συνεχίστηκε στη συνοικία Vieux Montréal (Παλιό Μόντρεαλ) που μοιάζει σαν μια παλιά γραφική ευρωπαϊκή πόλη, με πλακόστρωτα δρομάκια του 17ου αιώνα και πολυσύχναστα καταστήματα και καφέ. Δοκιμάσαμε την παραδοσιακή poutine, πατάτες τηγανιτές με τυρί και ζωμό βοδινό. Μπορεί η όψη να μην είναι ελκυστική, αλλά η γεύση δε μας άφησε παραπονεμένους.
Μπορεί το ταξίδι να ήταν σύντομο, αλλά επισκεφθήκαμε παρέα το Mont Royal και είδαμε από ψηλά τη θέα της πόλης. Στον ορίζοντα ξεχώριζε το ολυμπιακό στάδιο. Η λίμνη παγωμένη και κρυμμένη από το χιόνι και όλοι οι ντόπιοι με σκι και έλκυθρα απολάμβαναν τη μέρα τους. Άλλοι έκαναν πατινάζ και άλλοι ανέβαιναν το λόφο απλά για φωτογραφίες. Συνεχίσαμε στην ιταλική γειτονιά και ξανά στο Παλιό Μοντρεάλ που είδαμε τη γνωστή ρόδα. Τα πάντα ήταν παγωμένα αλλά η ζωή δε σταματούσε. Ο κόσμος παρότι το κρύο κυκλοφορούσε για ποτό, για φαγητό και για ψώνια. Ο κόσμος ήταν φιλόξενος, χαρούμενος και χαλαρός.
Από το πρωί που ξυπνούσαμε μέχρι το βράδυ μιλούσαμε. Μοιραστήκαμε τα πιο πρόσφατα νέα μας και αναπολήσαμε τα παλία μας. Κάναμε εναλλαγή μεταξύ τριών διαφορετικών γλωσσών αλλά είχαμε κοινό σημείο την αγάπη ο ένας για τον άλλον. Πόσο μου είχες λείψει αγαπημένη μου Ιπεκ...4 μέρες ταξίδι γεμάτες χιόνι, κρύο, ελάχιστο ήλιο, πολλές βόλτες, συζητήσεις, φαγητά και όνειρα για την επόμενη φορά. Ήταν αρκετές για να μου δώσουν δύναμη για τη συνέχεια και ανυπομονώ να τα πούμε το καλοκαίρι όλοι μαζί σε ένα πιο πράσινο Μοντρεάλ.
Au nom d'une amitié
Nous nous sommes rencontrés à 18 ans pendant nos études en France, insouciants, enthousiastes et prêts à connaitre le monde. Entre-temps, nous nous sommes retrouvées à Istanbul, à Zurich et de nouveau à Paris. 15 ans plus tard, nous nous sommes revues à Montréal, en tant maman et toi une future maman. Notre excitation était intense. Nos câlins étaient bien forts et nos discussions étaient comme si une journée ne s'était pas écoulée.
Toutes nos promenades ont commencé dans le secteur de Verdun, un quartier résidentiel avec des maisons à deux étages et des escaliers en colimaçon qui servaient d'entrer à l'appartement du haut. Notre première excursion était à la Basilique Notre-Dame de Montréal. L'acoustique, les intérieurs maximalistes, les vitraux impressionnants, les boiseries élaborées, les statues dorées et l'orgue de l'église nous ont laissé sans voix. Notre promenade s'est poursuivie dans le quartier du Vieux Montréal (Vieux Montréal) qui ressemble à une vieille ville européenne pittoresque, avec des rues pavées du XVIIe siècle et des boutiques et des cafés animés. Nous avons gouté la poutine, un plat traditionnel, les frites au fromage et le bouillon de bœuf. L'apparence n'est peut-être pas attrayante, mais le goût ne nous a pas laissé nous plaindre.
Le voyage a peut-être été court, mais nous avons pu visiter le Mont Royal et avons vu la ville d'en haut. Le stade olympique est très marquant dans l'horizon. Le lac a été gelé et caché par la neige et tous les locaux profitaient de leur journée en faisant du ski, en visitant la patinoire ou d'autres escaladaient simplement la colline pour prendre des photos. Nous avons continué dans le quartier italien et sommes revenus dans le Vieux-Montréal où nous avons vu la célèbre grande roue. Tout était figé mais la vie ne s'arrêtait pas. Malgré le froid, les gens ont sorti pour boire, manger et faire du shopping. Les gens étaient accueillants, heureux et détendus.
Du matin nous nous sommes réveillés jusqu'au soir nous discutaient. Nous avons partagé des nouvelles et aussi on se rappelait du passé. Nous avons basculé entre trois langues différentes mais nous avions en commun l'amour l'un pour l'autre. Tu m'avais manqué ma chérie, Ipek mou... 4 jours de voyage plein de neige, de froid, peu de soleil, plein de balades, de conversations, de bouffe et de rêves pour la prochaine fois. 4 jours étaient suffisant à me donner la force de continuer et j'ai hâte de vous voir tous ensemble cet été au Montréal.
Comments
Post a Comment