The party



Η γιορτή μας

Ένα πάρτυ που ξεκινήσαμε να φανταζόμαστε 1.5 χρόνο πριν είναι κιόλας παρελθόν. Ηταν λοιπόν το πάρτυ για να γιορτάσουμε την οικογένειά μας με τους πιο στενούς μας ανθρώπους.

Με την άφιξή μας στην Κύπρο είχαμε τις τελικές προετοιμασίες. Τα χαμόγελα και η ανυπομονησία όλων ήταν στο αποκορύφωμα. Δυο μέρες πριν το πάρτυ μαζευτήκαμε για να ετοιμάσουμε "Δάκτυλα", ένα κυπριακό γλυκό που ήθελα να έχω στο πάρτυ μας. "Να ξέρεις πως όταν παντρευτείς θα σου ετοιμάσω και εσένα δάκτυλα", έτσι μου είχε πει. Μπορεί να μην ήταν μαζί μας, αλλά η πιο θερμή της υποστηρίκτρια  μας ήταν εκεί, μας καθοδηγούσε, ανέλαβε τα περισσότερα και είχα το πιο γευστικό αποτέλεσμα. Το απόγευμα εκείνο ξεκίνησαν τα πρώτα τραγούδια και ευχές.

Η ημέρα του πάρτυ έφθασε. Όλοι ήμασταν χαλαρά, κάναμε βουτιές στην πισίνα παρακολουθώντας τη διοργανώτρια μας με το συνεργείο να στήνουν τραπέζια, να οργανωνουν το μπαρ και το μπουφε. Εφθασε η ώρα του ντυσίματος. Ο μικρός, αγοράκι ολόκληρο, έκλεψε την παράσταση. Το άγχος μου ήταν στο αποκορύφωμα του, αλλα βλέποντας τον ένα μετά τον άλλο να φτιάχνεται, άρχισα να ηρεμώ και να το απολαμβάνω.

Αρχίσατε όλοι εσείς να έρχεστε. Δεν ξέραμε ποιον να πρωτοχαιρετήσουμε, να απολαύσουμε, να αγκαλιάσουμε...Τα σχόλια σας θα είναι για πάντα στο μυαλό μου, οπως και τα βλέμματα και η ζεστασιά σας. Τα δώσαμε όλοι και όλα στην πίστα. Αγγλικά ή ελληνικά, Κύπριοι και ξένοι μαζί. Οι φίλοι του εξωτερικού απολάμβαναν να βλεπουν χορούς παραδοσιακούς και προσπαθούσαν να ακολουθήσουν. Μεγαλύτεροι άνθρωποι έρχονταν μαζι μας για χορό και τραγούδι. Και ήρθε η στιγμή της βουτιας..όσοι ήθελαν και μπορούσαν μας ακολούθησαν στην πισίνα για παιχνίδια. Και σιγά σιγά, γλυκά γλυκά, αρχισαν να φεύγουν.

Βλέποντας σας όλους μαζεμένους δε μπορούσαμε να μην έχουμε ένα συνεχές χαμόγελο στα χείλη. Οπως σας είπα και εκείνη τη νύχτα, δε φανταζόμουν ποτέ οτι όλοι εσεις, άτομα απο διαφορους σταθμούς και στιγμές της ζωής μας θα βρισκόσασταν ποτέ στον ιδιο χώρο. Ευχαριστούμε για όλα όσα μας δώσατε, μας κάνατε να νιώσουμε και να ξέρετε πως ανυπομονούμε να σας δούμε σύντομα.

Our milestones’ party

A party that we started imagining 1.5 years ago is already in the past. So it was our party to celebrate our family with our closest people, our milestones party.

Upon our arrival in Cyprus we had the final preparations. Everyone's smiles and anticipation were at their peak. Two days before the party we got together to prepare "daktyla", a Cypriot sweet that I wanted to have at our party. "Know that when you get married I will prepare “daktyla” for you too", that's what she told me. She may not have been with us, but her most ardent supporter was there, guiding us, taking on the most, and making the tastiest result. That afternoon the first songs and wishes began.

The day of the party has arrived. We were all relaxed and swimming in the pool, while watching our event planner and crew set up tables, the bar and buffet, decorate the space and organizing everything. It was time for dress up, and our little boy stole the show. My anxiety was at its peak, but watching one thing after another being done, I calmed down and began to enjoy it.

And then…You all started coming. We didn't know who to greet first, to enjoy, to hug... Your comments will forever be in my mind, as well as your love and warmth. We all gave it all at the dance floor, english or greek music, Cypriots and foreigners together. Foreign friends enjoyed watching traditional dances and tried to follow. Older people joined us for dancing and singing. And it was time to dive..those who wanted, followed us to the pool for games.Slowly-slowly, sweetly-sweetly, you began to leave. 

Seeing you all gathered together, the only thing that we did was having a constant smile on our faces. As I told you that night, I never imagined that all of you, people from different moments of our lives, would ever be in the same place. Thank you for everything you have given us, make us feel and know that we look forward to seeing you soon.


 

Comments

Popular posts from this blog

Our american dream

Λουλού

Summer conclusion