Northern Italy

Road trip in Italy

It has been a while since I have last written an article on my blog. Life changed drastically after our move from the US to Cyprus. Nothing can compare to our old life. It took us a lot of time to finally find a routine. However, we couldn't miss the opportunity to take some time off and travel. Travelling is my antidote during difficult times. And I was really looking forward for our first European trip after almost 4 years. Guess what? It was great.
 
We landed in Milan and stayed in the most iconic area, 2 minutes walk from Duomo and Galleria Vittorio Emanuele. We spent a day there and then drove towards Rovereto, a small town near Lake Garda, Trento and at the foot of the Dolomites. The scenery was exceptional. The apple and grape fields were unfolding in the whole area. Numerous castles were standing proudly on the top of the hills. The reason of our visit was special, we celebrated our friends’ love. It is always nice to meet again with good friends and feel like no time has passed and just continue from where we left it the last time. Our days there were emotional and joyful. If you ever visit that area, I highly recommend Ristorante Posta Vecchia and to try the typical dish of the region, Canederli con fromaggi.
After two nights there, we drove towards Verona, where we spent some hours to this colourful city. Verona is a little Rome with its Roman Arena. In parallel, the city is famous for the love story of Romeo and Juliet. What I liked the most? The answer is the picturesque streets, the flowery balconies, and the vivid buildings. We left from the city after we tasted an ice-cream and drove to Bologna. We stayed in the charming city for two nights. Our accommodation was an architectural diamond, named Liberty House. It was a traditional Bolognian apartment with high decorated ceilings, luxurious entrance with various plants and with a choice of furniture that was on spot with the old, splendid character of the apartment. What was the taste of our visit there? Bologna is a charming medieval city with towers, churches, cobblestoned streets, and classic Italian shops. The people fulfilled the Italian cliché, stylish and chique. Lasagne al ragu and steak Milanese were the two typical dishes of the area that we tasted.
Love is sharing, so we shared the driving part of our trip. The drive for our next destination was 5 hours long. I remember how strong opinionated I was that I wanted to drive first this time. Thankfully, it happened and he took care of the second part of narrow roads, full of curves, sharp turns and hills. And finally we arrived in Vernazza, the smallest village in Cinque Terre. Cinque Terre is a string of ancient fishing villages, known because of its unique steep built, natural landscape and scenic views. The houses have vibrant colours, with narrow streets and the continuous steps some of the main characteristics. Vernazza is the most picturesque of the five villages and the less touristic. What I loved? Seeing locals sitting in their balconies or windows and observing the pedestrian traffic, I enjoyed watching the merge of the greenery with the Ligurian sea. However, the beauty was being crashed by thousand of tourists that are visiting the villages daily. After 6 pm, I felt that Vernazza was back to normal with the locals appreciating local music, drinks and good food. We spent three nights in the area, we visited Riomaggiore and Monterosso, however on our way out of the area, we realized that there are a lot of smaller villages after Cinque Terre towards Genoa with similar beauty like Levanto, Camogli and Moneglia.
Our final stop was once again Milan, but this time we stayed in a farm in the suburbs. It was a recreation space for kids and adults, with animals, playground, hammock and a branch of the lake Maggiore.
 
9 nights and 10 days went by pretty quickly, harmoniously spent, with beautiful memories, countless photographs, many hours of playtime with our 2 years old toddler and promises for the next trips.

Ταξιδεύοντας με αυτοκίνητο στην Ιταλία

Πάει καιρός που δεν έχω γράψει άρθρο στο blog μου. Η ζωή άλλαξε άρδην μετά τη μετακόμισή μας από τις ΗΠΑ στην Κύπρο. Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την παλιά μας ζωή. Μας πήρε πολύ χρόνο για να βρούμε επιτέλους μια ρουτίνα. Ωστόσο, δεν μπορούσαμε να χάσουμε την ευκαιρία να πάρουμε λίγο χρόνο και να ταξιδέψουμε. Τα ταξίδια είναι το αντίδοτό μου στις δύσκολες στιγμές. Και ανυπομονούσα πραγματικά για το πρώτο μας ταξίδι στην Ευρώπη μετά από σχεδόν 4 χρόνια. Μάντεψτε; Ήταν τέλεια.

Προσγειωθήκαμε στο Μιλάνο και μείναμε στην πιο εμβληματική περιοχή, 2 λεπτά με τα πόδια από το Duomo και το Galleria Vittorio Emanuele. Περάσαμε μόνο λίγες ώρες εκεί και μετά οδηγήσαμε προς το Rovereto, μια μικρή κωμόπολη κοντά στη λίμνη Garda, το Trento και στους πρόποδες των Δολομιτών. Το τοπίο ήταν μαγευτικό. Σε όλη την περιοχή ξεδιπλώνονταν τεράστιες εκτάσεις με μηλιές και αμπέλια. Πολλά κάστρα στέκονταν περήφανα στην κορυφή των λόφων. Ο λόγος της επίσκεψής μας ήταν ιδιαίτερος, γιορτάσαμε την αγάπη των φίλων μας. Είναι πάντα ωραίο να συναντιόμαστε ξανά με καλούς φίλους και να νιώθουμε ότι δεν έχει περάσει χρόνος και απλά να συνεχίσουμε από εκεί που το αφήσαμε την τελευταία φορά. Οι μέρες μας εκεί ήταν συγκινητικές και χαρούμενες. Αν επισκεφθείτε ποτέ αυτή την περιοχή, προτείνω ανεπιφύλακτα το Ristorante Posta Vecchia και να δοκιμάσετε το τυπικό πιάτο της περιοχής, το Canederli con fromaggi.
Μετά από δύο νύχτες εκεί, οδηγήσαμε προς τη Βερόνα, όπου περάσαμε μερικές ώρες σε αυτήν την πολύχρωμη πόλη. Η Βερόνα είναι μια μικρή Ρώμη με τη Ρωμαϊκή Αρένα της και παράλληλα η πόλη είναι διάσημη λόγω της ιστορίας αγάπης του Ρωμαίου και της Ιουλιέτας. Τι μου άρεσε περισσότερο; Η απάντηση είναι τα γραφικά δρομάκια, τα λουλουδάτα μπαλκόνια και τα ζωηρά κτίρια. Φύγαμε από την πόλη αφού φάγαμε παγωτό και οδηγήσαμε στη Μπολόνια. Μείναμε στη γοητευτική πόλη για δύο νύχτες. Το κατάλυμά μας ήταν ένα αρχιτεκτονικό διαμάντι, το Liberty House. Ήταν ένα παραδοσιακό διαμέρισμα της Μπολόνια με ψηλά διακοσμημένα ταβάνια, πολυτελή είσοδο με διάφορα φυτά και η επιλογή των επίπλων ταίριαζε άριστα με τον παλιό, υπέροχο χαρακτήρα του διαμερίσματος. Ποια ήταν η γεύση της επίσκεψής μας εκεί; Η Μπολόνια είναι μια γοητευτική μεσαιωνική πόλη με πύργους, εκκλησίες, πλακόστρωτα δρομάκια και κλασικά ιταλικά καταστήματα. Ο κόσμος ακολουθούσε το ιταλικό κλισέ, όλιι ήταν στιλάτοι καο σικάτοι.στιλάτο και σικ. Το Lasagne al ragu και η μπριζόλα Milanese ήταν τα δύο χαρακτηριστικά πιάτα της περιοχής που δοκιμάσαμε.
Αγάπη είναι να μοιράζεσαι, γι' αυτό μοιραστήκαμε την οδήγηση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας. Η διαδρομή για τον επόμενο προορισμό μας ήταν 5 ώρες. Θυμάμαι πόσο ισχυρή άποψη είχα ότι ήθελα να οδηγήσω το πρώτο μέρος. Ευτυχώς, συνέβη και εκείνος φρόντισε για το δεύτερο κομμάτι που ήταν γεμάτο απότομες στροφές και λόφους. Και τελικά φτάσαμε στη Vernazza, το μικρότερο χωριό του Cinque Terre. Το Cinque Terre είναι ένα συνπλέγμα με πέντε ψαροχώρια, γνωστό λόγω του μοναδικού απότομου χτισμού και φυσικού τοπίου και της γραφικής του θέας. Τα σπίτια με τα ζωηρά χρώματα, τα στενά δρομάκια και τα συνεχόμενα σκαλοπάτια είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά τους. Η Vernazza είναι το πιο όμορφο από τα πέντε χωριά και το λιγότερο τουριστικό. Τι αγάπησα; Βλέποντας ντόπιους να κάθονται στα μπαλκόνια ή τα παράθυρά τους και να παρατηρούν την κίνηση των πεζών, απόλαυσα να παρακολουθώ τη συγχώνευση του πράσινου με τη θάλασσα της Λιγουρίας. Ωστόσο, η ομορφιά χανόταν λόγω των χιλιάδων τουριστών που επισκέπτονται τα χωριά καθημερινά. Μετά τις 6 μ.μ., ένιωσα ότι η Vernazza επέστρεφε στο κανονικό με τους ντόπιους να εκτιμούν την τοπική μουσική, τα ποτά και το καλό φαγητό. Περάσαμε τρεις νύχτες στην περιοχή, επισκεφτήκαμε το Riomaggiore και το Monterosso, ωστόσο φεύγοντας από την περιοχή, συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχουν πολλά μικρότερα χωριά μετά το Cinque Terre προς τη Γένοβα με παρόμοια ομορφιά όπως το Levanto, το Camogli και το Moneglia.
Η τελευταία μας στάση ήταν πίσω στο Μιλάνο, αλλά αυτή τη φορά μείναμε σε ένα αγρόκτημα στα προάστια. Ήταν ένας χώρος αναψυχής για μικρούς και μεγάλους, με ζώα, παιδική χαρά, αιώρα και ένα παρακλάδι της λίμνης Maggiore.

9 νύχτες και 10 μέρες πέρασαν αρκετά γρήγορα, κύλησαν αρμονικά με όμορφες αναμνήσεις, αμέτρητες φωτογραφίες, μπόλικες ώρες τρέξιμο και παιχνίδι με το δίχρονο μας και υποσχέσεις για επόμενα ταξίδια.

Comments

Popular posts from this blog

Our american dream

Λουλού

Summer conclusion