Ireland - Ιρλανδία

70 years, 4 days and 1 Unforgettable Irish experience

My mum’s 70th birthday was the perfect reason to organize a family trip. Last time, 7 years ago, we were six adults and one child. This time, the group grew to six adults and three kids—more laughter, more energy, even more love but not least more time all together. Dublin, Ireland's capital has many similarities with English cities, like the red brick and the drinking culture. The weather was exceptionally good, which allowed us to walk in the city undisturbed and enjoy the parks. 

We spent four days in Ireland: one in Kilkenny and three in Dublin. The train ride to Kilkenny took about two hours, passing through uninterrupted green landscapes dotted with animals—a peaceful contrast to city life. The majestic castle, the secret alleys, the serene cathedral, the scenery and the top restaurant that we picked to celebrate the birthday made our day memorable. "Butcher" is a fine dining restaurant with excellent steaks, cocktails and desserts. 

Back in Dublin, we explored the city over the next three days. Traveling with kids meant balancing sightseeing with playtime, rest, and plenty of negotiations. St. Patrick’s Cathedral and the adjacent park were ideal for frisbee games, chasing birds and ducks, and discovering local flora and fauna. We visited Christ Church Cathedral, browsed boutique shops tucked into alleyways, and stopped by the Jameson Distillery and the Guinness Storehouse area. Unfortunately, the Guinness tour was sold out, so we didn’t get to visit. The city was unusually crowded due to a US college football game and two major concerts, which made it louder and a bit messier than expected. Despite the hustle, we managed to enjoy Irish fish and chips, steaks, and—of course—plenty of beer. Guinness topped the list for some of our group.

If I ever return to Ireland, a train ticket is the only option to go to enjoy the landscape and the less touristic culture. The biggest takeaway from this trip? When love is in the air, communication and understanding follow naturally. Looking forward to celebrating the next favorite person’s 70th birthday. Let’s see where that journey takes us.

70 χρόνια, 4 μέρες και μία αξέχαστη ιρλανδική εμπειρία

Τα 70α γενέθλια της μαμάς μου ήταν η τέλεια αφορμή για να οργανώσουμε ένα οικογενειακό ταξίδι. Την τελευταία φορά, πριν από 7 χρόνια, ήμασταν έξι ενήλικες και ένα παιδί. Αυτή τη φορά, η παρέα μεγάλωσε σε έξι ενήλικες και τρία παιδιά—περισσότερα γέλια, περισσότερη ενέργεια, ακόμα περισσότερη αγάπη και, το πιο σημαντικό, περισσότερος χρόνος όλοι μαζί. Το Δουβλίνο, η πρωτεύουσα της Ιρλανδίας, έχει πολλές ομοιότητες με αγγλικές πόλεις, όπως τα κόκκινα τούβλα και την κουλτούρα του ποτού. Ο καιρός ήταν εξαιρετικά καλός, κάτι που μας επέτρεψε να περπατήσουμε στην πόλη ανενόχλητοι και να απολαύσουμε τα πάρκα.

Περάσαμε τέσσερις μέρες στην Ιρλανδία: μία στο Κίλκενι και τρεις στο Δουβλίνο. Το ταξίδι με το τρένο προς το Κίλκενι διήρκεσε περίπου δύο ώρες, περνώντας μέσα από αδιάκοπα πράσινα τοπία γεμάτα ζώα—μια γαλήνια αντίθεση με τη ζωή της πόλης. Το επιβλητικό κάστρο, τα μυστικά σοκάκια, ο ήρεμος καθεδρικός ναός, το τοπίο και το κορυφαίο εστιατόριο που επιλέξαμε για να γιορτάσουμε τα γενέθλια έκαναν τη μέρα μας αξέχαστη. Το "Butcher" είναι ένα εστιατόριο υψηλής γαστρονομίας με εξαιρετικές μπριζόλες, κοκτέιλ και επιδόρπια.

Επιστρέφοντας στο Δουβλίνο, εξερευνήσαμε την πόλη τις επόμενες τρεις μέρες. Ταξιδεύοντας με παιδιά σημαίνει ισορροπία ανάμεσα στην ξενάγηση, το παιχνίδι, την ξεκούραση και πολλές διαπραγματεύσεις. Ο Καθεδρικός του Αγίου Πατρικίου και το διπλανό πάρκο ήταν ιδανικά για παιχνίδια με φρίσμπι, κυνηγητό με πουλιά και πάπιες, και ανακάλυψη της τοπικής χλωρίδας και πανίδας. Επισκεφθήκαμε τον Καθεδρικό της Εκκλησίας του Χριστού, περιηγηθήκαμε σε μπουτίκ καταστήματα κρυμμένα σε σοκάκια και σταματήσαμε στο αποστακτήριο Jameson και στην περιοχή του Guinness Storehouse. Δυστυχώς, η ξενάγηση στη Guinness ήταν πλήρως κλεισμένη, οπότε δεν καταφέραμε να την επισκεφθούμε. Η πόλη ήταν ασυνήθιστα γεμάτη λόγω ενός αγώνα αμερικανικού κολεγιακού ποδοσφαίρου και δύο μεγάλων συναυλιών, κάτι που την έκανε πιο θορυβώδη και λίγο πιο ακατάστατη απ’ ό,τι περιμέναμε. Παρ’ όλα αυτά, απολαύσαμε ιρλανδικό ψάρι με πατάτες, μπριζόλες και—φυσικά—άφθονη μπύρα. Η Guinness ήταν η αγαπημένη επιλογή για μερικούς από την παρέα μας.

Αν επιστρέψω ποτέ στην Ιρλανδία, το τρένο είναι η μόνη επιλογή για να απολαύσω το τοπίο και τον λιγότερο τουριστικό πολιτισμό. Το μεγαλύτερο μάθημα από αυτό το ταξίδι; Όταν υπάρχει αγάπη στην ατμόσφαιρα, η επικοινωνία και η κατανόηση έρχονται φυσικά. Ανυπομονώ να γιορτάσω τα 70α γενέθλια του επόμενου αγαπημένου προσώπου. Ας δούμε πού θα μας οδηγήσει εκείνο το ταξίδι.