Σικελία - Sicily

« Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα
Καλοκαιρινές διακοπές για πάντα »

Την προηγούμενη εβδομάδα ταξιδέψαμε αεροπορικώς μέσω Ρώμης στο Παλέρμο της Σικελίας. Παραλάβαμε το αυτοκίνητο που είχαμε από πριν ενοικιάσει και έτσι ξεκινήσε η διαδρομή μας προς το Trapani. Το Trapani είναι περίπου μια ώρα από το αεροδρόμιο και είναι ένα χωριό τουριστικό με δικό του λιμάνι. Επιλέξαμε να μείνουμε στο B&B Ι colori del vento και ήταν η καλύτερη μας επιλογή. Φθάσαμε εκεί απόγευμα και συγυριστήκαμε και βγήκαμε για βόλτα στο χωριό. Η πρώτη εντύπωση ήταν θετική, οι δρόμοι γεμάτη ζωή, ντόπιοι και τουρίστες. Μια ομοιόμορφη αρχιτεκτονική απλωνόταν μπροστά μας και απολαμβάναμε να περπατάμε στα στενά δρομάκια. Το πρώτο μας δείπνο μύριζε θάλασσα και φρεσκάδα.

Η πρώτη μας εκδρομή ήταν στο San Vito Lo Capo, μια πόλη στο βορειοδυτικό μέρος του νησιού. Η μυρωδιά της διαδρομής ήταν οικεία, ελιά και θυμάρι. Η μικρή πόλη βρίσκεται σε μια κοιλάδα ανάμεσα σε βουνά και στους πρόπωδες του βουνού ξεδιπλώνεται μια παραλία με χρυσή άμμο. Στο νερό αντανακλάται το βουνό και τα χρώματα του ουρανού. Το πιο γνωστό σημείο της περιοχής είναι το εθνικό πάρκο Riserva naturale dello Zingaro, ένας πράσινος παράδεισος με μικρούς κόλπους για βουτιά. Επιστρέφοντας οδηγήσαμε παράλληλα με τη θάλασσα, κάναμε μια ακόμη στάση για βουτιά και για να απολάυσουμε το ηλιοβασίλεμα. Το βράδυ περπατήσαμε πάλι στην παλιά πόλη στο Trapani και φάγαμε παραδοσιακά. Δοκιμάσαμε Arancine - σικελιανιές μπάλες ριζού με ραγκού ή με mozzarella - και Panelle (τηγανιτή πολέντα ρεβυθιών).

Η επόμενή μας μέρα ξεκίνησε νωρίς με μια διαδρομή με το καράβι προς το νησάκι Favignana. Κατεβαίνοντας, μύρισε αμέσως καλοκαίρι, φρέσκο ψάρι και διακοπές. Οι ψαράδες κάθονταν στις βάρκες τους καθάριζαν τα δίχτυα τους. Κάναμε μια μικρή βόλτα στο κέντρο του νησιού και μετά ενοικιάσαμε ένα σκουτεράκι για να γυρίσουμε το νησί όλο. Πήγαμε απευθείας στον πιο γνωστό κόλπο του νησιού Cala Rossa. Οι παραθεριστές ξάπλωναν στα βράχια, απολάμβαναν τον ήλιο αλλά και τα παγωμένα νερά. Η πρώτη βουτιά της χρονιάς ήταν απίστευτη. Μετά από μια ώρα ξεκινήσαμε για την επόμενη παραλία, Cala Azzurra και έτσι συνεχίστηκε η υπόλοιπή μας μέρα. Οι διαδρομές μας προς τις παραλίες ήταν χωμοτόδρομοι αλλά και ένα κομμάτι αυτοκινητοδρόμου, όπου μέγιστη ταχύτητα ήταν τα 40km. Σε κάποιες παραλίες δεν κολυμπήσαμε γιατί υπήρχαν μέδουσες και στην τελευταία που πήγαμε κάτσαμε στο ξύλινο μπαράκι που υπήρχε και απολάυσαμε τις στιγμές. Η βόλτα με το σκούτερ ήταν ξέγνοιαστη και χαλαρή. Πηγαίνοντας προς το καράβι της επσιτροφής, δοκιμάσαμε το παραδοσιακό γλυκό Cannoli. Επιστρέφοντας στο Trapani, ετοιμαστήκαμε και πήγαμε στην περιοχή Marsala και συγκεκριμένα στο μπαρ-εστιατόριο Mammacaura. Mας το πρότεινε ένας ντόπιος και ήταν απίστευτα. Στην περιοχή εκεί υπήρχαν παντού αλικές και ανεμόμυλοι. Φθάσαμε λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα και ευτυχώς πρόλαβα και το φωτογράφησα. Τα χρώματα απίστευτα, οι αντανακλάσεις μαγευτικές και οι μυρωδιές ταξιδιάρικες. Ήταν η πιο ωραία μέρα του ταξιδιού μας.

Την επόμενη μέρα μαζέψαμε τα πράγματα μας και αναχωρίσαμε από το Trapani για το Παλέρμο. Στη διαδρομή μας αποφασίσαμε να πάμε στο Erice, ένα ιστορικό χωριό που βρίσκεται στην κορυφή του ομώνυμου βουνού. Αντί να πάμε με το τελεφερικ επιλέξαμε να πάμε με το αυτοκίνητο, ανεβαίνοντας μια διαδρομή με στενούς δρόμους γεμάτους στροφές. Ένα πετρόχτιστο χωριουδάκι μας περίμενε στην κορυφή, ένα χωριό τουριστικό αλλά σίγουρο έτοιμο να δεχθεί τους επισκέπτες του. Η κοινότητα δημιουργησε ένα χάρτη με προτεινόμενες διαδρομές για τα σημαντικά σημεία του χωριού. Τόσο μικρό το χωριό αλλά τόσες πολλές οι εκκλησίες και η κάθε μια ήταν ξεχωριστή. Μετά από τη βόλτα μας, ξεφύγαμε από τα πλήθη και βρήκαμε ντόπιους που απολάμβαναν παραδοσιακά γλυκά του χωριού και δε μπορούσαμε να αντισταθούμε. Δοκιμάσαμε Genovesi Ericine από ένα παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο που είχε μια ηλικωμένη γιαγια και επικονωνήσαμε μαζί της με νοήματα. Μετά από κάποιες ώρες στο χωριό, συνεχίσαμε προς Παλέρμο, κάναμε όμως πριν ακόμα μία στάση στο Castellammare del Golfo για ένα ιταλικό παγωτό. Το Παλέρμο δε πέρασε απαρατήρητο. Κίνηση, θόρυβος και χάος. Το να βρει κανείς χώρο στάθμευσης εκεί είναι μια «παράνομη» περιπέτεια. Οι θέσεις στο δρόμο που δεν είχα γραμμές ήταν κανονικά δωρεάν. Αλλά όταν σταματώσες ερχόταν καποιος που παρίστανε τον παρκαδόρο και ζητούσε λεφτά. Σε τέτοιες παγίδες πέφτουν δυστυχώς συχνά τουρίστες. Μείναμε σε airbnb και η οικοδεσπότρια μας πρότεινε ένα μη τουριστικό εστιατόριο με ντόπια κουζίνα. Και η πρότασή της ήταν νοστιμότατη. Δοκιμάσαμε για ορεκτικό ρολάκια σαρδέλας με σταφίδες και ξηρούς καρπούς και ένα πιάτο με μελιτζάνα και ντομάτα. Για κυρίως πιάτο κινηθήκαμε και πάλι μεσογειακά με χωριάτικα σικελιανά μακαρόνια με αντζούγιες και ένα ψάρι με καπάρι, αμύγδαλα και σταφίδες. Νιώσαμε το ρυθμό της πόλη και πως η ζωή κυλάει καλοκαιριάτικα. Από το Παλέρμο δεν ενθουσιάστηκα. «Η νύχτα πέφτει στο Παλέρμο» και ένα μυστήριο στους δρόμους. Στην παλιά πόλη, τα δρομάκια ήταν στενά, τα απέναντι μπαλκόνια ήταν σχεδόν κολλητά και αρκετά κτίρια έδιναν την εντύπωση του εγκαταλελειμένου.

Το επόμενο πρωί αναχωρήσαμε νωρίς για να αποφύγουμε την κίνηση αλλά δεν υπήρχε διέξοδος. Φθάσαμε αεροδρόμιο, αφήνοντας πίσω τις μεσογειακές μυρωδιές και γεύσεις. Τα τοπία και οι δρόμοι μας θύμισαν την Κρήτη. Η κουλτούρα και ο χαρακτήρας είανι σίγουρα ιταλικός. Ένα νησί ακατέργαστο, ένα νησί με αρχιτεκτονικό χαρακτήρα, ένα νησι με προοπτικες είναι οι τρεις φράσεις που μου έρχονται στο μυαλό.

Last week we traveled via Rome to Palermo, Sicily. We rented a small car and we started our trip to Trapani. Trapani is about an hour from the airport and is a touristic village with its own harbor. We stayed at a B & B, named "I colori del vento", that turned out to be the best choice we could take. We arrived there late in the afternoon and walked around the village. The first impressions were positive. Streets busy with locals and tourists, a uniform architecture, narrow streets and paths through the inner city’s walls. Our first dinner tasted sea and freshness.
Our first excursion was in San Vito Lo Capo, a town in the northwest part of the island. During our trip, all the scents were familiar, olive and thyme. We arrived in a small town situated in a valley between the mountains.  On the foothills unfolds a beach of golden sand. The water has reflections from the mountains and the colors of the sky. The most famous area of the region is the Riserva naturale dello Zingaro National Park, a green paradise with small bays to swim. On our way back, we
found one more bay and we stopped to enjoy the sunset. In the evening we walked through the old town of Trapani and we tried traditional food, Arancine - Sicilian rice balls with ragout or mozzarella - and Panelle (fried chick pea).
Our next day started early with a boat trip to the island Favignana. Coming off the boat, the fishermen were sitting on their boats and cleaned their nets.  We had a short walk around the center of the island
and then we rented a scooter to get easily around. We went directly to the most famous bay of Cala Rossa. The visitors were lying on the rocks, enjoying the sun and the icy waters. The first dive of the year was incredible. After an hour, we rode to the next beach, Cala Azzurra, and then to the next beach, Cala Rotonda, and then to the next each, Cala Grande,.. Our routes to the beaches were fossil roads but a small part was motorway with maximum speed 40km. On some beaches we did not swim
because there were jellyfish and in the last one we spent our time in the beach bar. The scooter ride was carefree and relaxed. On our way back, we tried the traditional sweet Cannoli. Returning to Trapani, we got refreshed and went to Marsala, specifically to the Mammacaura bar-restaurant. It was suggested to us by a native for the incredible view. In the area there were alleys and windmills everywhere. We arrived shortly before the sunset and, fortunately, I hat the chance to photograph it. The colors were incredible, the reflections were magical and the smells left your mind free to travel. It was the most beautiful day of our trip.
The next day we left from Trapani to Palermo. On our way we decided to go to Erice, a historic village at the top of the homonymous mountain. Instead of going with the cable car, we drove with the car, climbing a path with narrow streets full of turns. A stone built village waited for us at the top. It is a touristic village but certainly ready to welcome its guests. The community created a map of proposed routes for the important points of the village. The village is small but it has so many churches and each one is different. After our walk, we escaped from the crowds and we found locals enjoying the traditional sweets of the village; something we could not resist. We tried Genovesi Ericine - Pastries with Lemony Cream - from a small patisserie that an elderly woman owned. After some hours in the village, we continued our way to Palermo, making another stop at Castellammare del Golfo for an Italian ice cream. Palermo did not go unnoticed. Traffic, noise and chaos. Finding parking there is an "illegal" adventure. The places on the street without lines were normally free. But when you stop, there was someone who was attending the valet and asking for money. In such traps,
unfortunately tourists often fall. We booked an Airbnb for the night and our host proposed us a non-touristic restaurant with local cuisine. And her proposal was delicious. We tried for appetizer sardines with raisins and nuts and a plate with eggplant and tomato. For main course, we tasted Mediterranean sicilian macaroni with anchovies and a fish with capra, almonds and raisins. We had the chance to see how the life in the city is in summer. I was not overly excited by Palermo. But when "the night falls in Palermo" a mystery unveils in the old town’s narrow streets, the opposite balconies that are almost glued to each other and several buildings giving the impression of abandonment.
The next morning we left early to avoid traffic but there was no way out. We arrived at the airport, leaving behind the Mediterranean scents and flavors. The landscapes and streets have reminded us of Crete. The culture and the character are definitely Italian. An untreated island, an island of architectural character, an island with prospects are the three phrases that come into my mind.