Για μια ανατολή στο Παρίσι - For a sunrise in Paris

Ένα ταξίδι με το τρένο με προορισμό την αγαπημένη μου πόλη, το Παρίσι, το προετοιμάζω πάντα με ενθουσιασμό, ανυπομονησία και πολλα χαμόγελα. Ένα ταξίδι για μια ανατολή, μια ανατολή γεμάτη χρώματα, μια ανατολή που άξιζε το πρωινό ξύπνημα, τις λίγες ώρες ύπνου και τη χαμηλή θερμοκρασία, μια ανατολή στην πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, μια ανατολή μαζί σου είναι πάντα το καλύτερο μου.

Αυτή τη φορά το ταξίδι ήταν γεμάτο φωτογραφίες από βολτες στην πόλη και από μια πολύωρη επίσκεψη σε έκθεση φωτογραφίας. Είναι και κάποιοι ανθρώποι που αξίζουν το ταξίδι αυτό. Αλλά σίγουρα η πόλη αυτή έχει τόσα να δώσει, τόσα να δείξει, που ποτέ οι μέρες επίσκεψης δεν είναι αρκετές.

Παρισάκι μου...

Un voyage en train dans ma ville préférée, Paris, je le prépare toujours avec enthousiasme, ardeur et beaucoup de sourires. Un voyage pour un lever de soleil, un lever de soleil plein de couleurs, un lever de soleil qui merite de se lever tôt le matin, de dormir tres peu et de resister des températures basses, un lever de soleil dans la ville qui ne dort jamais, un lever de soleil avec toi est toujours magique.

Cette fois-ci, le voyage était rempli par des photos de promenades dans la ville et d'une longue visite d'une exposition de photographie. J'ai toujours des amis à Paris et c'est une bonne raison de visiter la ville. Mais cette ville a sûrement beaucoup à donner, à montrer et les jours de visite ne sont jamais assez.

Mon Paris... 

I am always excited, happy and impatient to go in Paris by train. This time the highlight of our trip was the sunrise. A sunrise full of colors, a sunrise worthy of waking up early in the morning wit a few hours of sleep and a low temperature, a sunrise in the city that never sleeps, a sunrise with you is always my best.
This time it was a photography trip. For the half of the day we were walking around in the city taking pictures and the other half we visited a photo exhibition. Some friends are still in Paris and it is always a good opportunity to visit the city. But surely this city has so much to give, so much to show, that the time there is never enough.