The travelling architect

Του πριν και του τώρα Τα φετινά Χριστούγεννα ήταν τόσο διαφορετικά αλλά τόσο ωραία και χαρούμενα. Όλο αυτό τον καιρό βρισκόμασταν με κάποιους φίλους αλλά με αποστάσεις. Τα χριστούγεννα όμως επιτέλους αγκαλιαστήκαμε. Πόσο μου είχε λείψει... Τσουγκρίσαμε παρέα για αυτή και την επόμενη χρονιά, απολαύσαμε νόστιμο φαγητό, χορέψαμε, ανταλλάξαμε δώρα και παίξαμε. Τα είχε όλα η ημέρα εκείνη. Η επίσκεψη μας ήταν αρμένικη. Αλλά η ώρα πέρασε τόσο γρήγορα...έτσι συμβαίνει με καλή παρέα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας προσπάθησα να είμαι και σε επικοινωνία με την οικογένειά μου και υπήρχαν στιγμές που τους νοσταλγούσα. Από τότε που έφυγα για σπουδές μέχρι και σήμερα, πέρασα Χρστούγεννα με την οικογένεια μου μετρημένες φορές στο ένα μου χέρι. Κάθε φορά μου είναι το ίδιο δύσκολο και πάντα με πιάνει ένα μικρό παράπονο. Πεθυμώ τις αγκαλιές και τα φιλιά που ανταλλάζουμε μεταξύ μας, τα γέλια μας, τις κουβέντες και τα βράδινές μας επισκέψεις στην κουζίνα. Πού να ήξερα όταν ήμουν μικρή οτι σήμερα στα 30 μου θ...

Για τον κάθε συνοδοιπόρο Η προηγούμενη εβδομάδα ήταν γεμάτη συναισθήματα. Άγχος, ανησυχία, υπερένταση, χαρά, συγκίνηση.. Και τώρα που σιγά σιγά οδεύουμε προς το τέλος του κύκλου ζωής μας στην Ελβετία, υπάρχει χαρά και βλέπουμε πλέον την καθημερινότητά μας και τα γεγονότα από άλλη οπτική γωνία.  Κάναμε ένα μικρό χριστουγεννιάτικο πάρτυ στο γραφείο για να κλείσουμε αυτή την περίεργη χρονιά. Υπήρχαν στιγμές που παρακαλουθούσα τι γινόταν σαν θεατής αντί σαν πρωταγωνιστής. 4 χρόνια τώρα βλέπω τα ίδια πρόσωπα, ακούω τις ίδες φωνές. όλοι τους μου είναι πλέον οικείοι. Μπορεί να έχουν γνωρίσει μόνο ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μου και αντιστοίχως και εγώ του δικού τους, είναι όμως όλοι ξεχωριστοί. Έχουμε ζήσει όμορφα με τις διαφωνίες μας και με τους διαφορετικούς μας χαρακτήρες. Στις ζωές του καθενός μας τα τέσσερα αυτά χρόνια έγιναν διάφορα, το κοινό μας μπορεί να είναι η δουλειά, αλλά αναπτύξαμε σιγά σιγά και σχέσεις πέρα από εργασιακές. Για αυτό το λόγο έπιασα τον εαυτό μου την Πέμπτη να...

Φθινόπωρο, η πιο πολύχρωμη εποχή του χρόνου. Είμαι παιδί της πόλης και το φθινόπωρο ήταν μια εποχή που δεν τη βλέπαμε ποτέ στην Κύπρο. Από το καλοκαίρι άλλαζε αμέσως σε χειμώνα. Όταν έφυγα για σπουδές, άρχισα να καταλαβαίνω τις τέσσερις εποχές του χρόνου και η κάθε μία έχει την ομορφιά της. Αλλά το φθινόπωρο έχει ποικιλία. Είναι τόσο γλυκό, τόσο έντονο, τόσο χρωματιστό. Μία μέρα βρέχει, μία μέρα έχει ήλιο. Η θερμοκρασία ανεβοκατεβαίνει. Τα δέντρα έχουν πολλά πρόσωπα. Από φουντωτά πράσινα αλλάζουν σιγά σιγά το χρώμα τους και στη συνέχεια  χάνουν τα φύλλα του. Τότε συναντούν το χειμώνα που τα αφήνει γυμνά. Φέτος το φθινόπωρο είναι διαφορετικό. Το εκτιμώ περισσότερο από άλλες χρονιές, απολαμβάνω τις βόλτες στο δάσος, τα παιδιά που παίζουν με τα φύλλα. Βγάζω φωτογραφίες γεμάτες ζωή. Ξανακλεινόμαστε σπίτι λόγω του κορωνοιού αλλά είμαι ενθουσιασμένη που θα απολαμβάνω από το παράθυρο τη πολύχρωμή μου θέα. Μπορεί να είναι δύσκολο κάθε φορά που αποχαιρετούμε το καλοκαίρι. Αλλά πρέπει να βλ...

"Το καλoκαίρι έφυγε και δεν το πήρε η βροχή"...όπς λέει και ο Μαραβέγιας. Το καλοκαίρι έφυγε εδώ και ένα μήνα και έχουμε μπει για τα καλά στο φθινόπωρο. Τα πράσινα δέντρα και ο γαλάζιος ουρανός είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Αλλά το φετινό καλοκαίρι ήταν τόσο όμορφο, φωτεινό και ιδιαίτερο που δεν έχει φύγει από το μυαλό μου. Μικροί θησαυροί, γαλάζοπράσινες λίμνες, πολύωρες πεζοπορίες, παγωμένες βουτιές...όλα αυτά χαρακτηρίζουν το καλοκαίρι μας. Με το αυτοκίνητο ή με το τρένο κατευθυνθήκαμε προς όμορφα ελβετικά χωριά και από εκεί με τα πόδια ανεβήκαμε βουνά και απολαύσαμε τη θέα. Είμαι τόσο ευγνώμων για όσα έχω δει και ζήσει. Αυτή η χώρα έχει τόσες ομορφιές, τόσα τοπία που όσες φορές και να τα δω, μένω με το στόμα ανοικτό. Με όλους τους περιορισμούς ήταν η κατάλληλη στιγμή να γνωρίσουμε ακόμη περισσότερο τον τόπο που ζούμε. Ανυπομονώ να ανακαλύψω όσο περισσότερες όμορφες "γωνιές" της χώρας. Summer is fast gone and we are well into autumn. The green trees and the blue skie...

Τι σημαίνει μοιράζομαι  Μια λέξη που ακούγαμε από μικροί. Από το σπίτι μέχρι και στο σχολείο, την ώρα του φαγητού, την ώρα του παιχνιδιού, ήταν σημαντικό να μοιραζόμαστε με τους φίλους μας και με την οικογένεια μας. Μεγαλώσαμε. Πλέον το λέμε μόνοι μας. Πιο συγκεκριμένα το πράττουμε μόνοι μας. Μοιράζομαι σημαίνει συμμερίζομαι, κατανοώ και στηρίζω. Γιατί ότι και αν συμβαίνει, μοιραζόμαστε τις δυσκολίες και πορευόμαστε μαζί. Μοιράζομαι σημαίνει νοιάζομαι. Βοηθώ, δείχνω συμπόνια και προσέχω. Σε προσέχω. Μοιράζομαι σημαίνει δίνω και παίρνω. Δίνω πράγματα, δίνω μια σφικτή αγκαλιά, παίρνω ένα φιλί και μοιράζομαι συναισθήματα. Δίνω γενναιόδωρα, χωρίς να περιμένω. Μοιράζομαι σημαίνει μαθαίνω. Τόσες στιγμές έχω να θυμάμαι με τον παππού μου να αφηγείται τις ιστορίες και τις εμπειρίες του. Μοιράστηκε μαζί μου τις γνώσεις του, τις εικόνες και τις στιγμές του. Μοιράζομαι σημαίνει συνυπάρχω. Μαθαίνω για το διαφορετικό και προωθώ το ξεχωριστό. Μοιράζομαι σημαίνει ζω, ονειρεύομαι, "ταξιδεύω"...

Η αγκαλιά σημαίνει για μένα προστασία, είναι οπως τα ρούχα μας που μας προστατεύουν από το κρύο. Νιώθω ασφαλής και τίποτα δε με αγγίζει. Αυτό ήταν για μένα οι φετινές διακοπές. Προτεραιότητα η οικογένεια, γιατί αυτές τις αγκαλιές δεν τις βρίσκεις πουθενά και μου είχαν λείψει. Ζέστη, θάλασσα, ήλιος, παιχνίδια, χαμόγελα, γέλια, συγκινήσεις, γενέθλια και αποχαιρετισμοί. Τα είχαν όλα. Ξεκινήσαμε από τη Λευκωσία και πήγαμε μέχρι τις πετρόχτιστες πάνω Αρόδες. Απολαύσαμε τους γρίλους, τα τζιτζίκια, είδαμε νυχτερίδες και γευτήκαμε τα παπουτσόσυκα. Σβήσαμε πολλά κεράκια, για τους μικρούς, τους μεγάλους αλλά και τους μεγαλύτερους. Παίξαμε χαρτιά, lego και κούκλες, ζωγραφίσαμε, τραγουδίσαμε, θυμηθήκαμε και ονειρευτήκαμε. Ξαναειδωθήκαμε μετά από μήνες. Όλοι μεγάλωσαν, απλά σε κάποιους φαίνεται πιο έντονα. Βρήκαμε χρόνο για εμάς γιατί την αδελφική φιλική σχέση δεν την αλλάζω. Aπό την φουρτουνιασμένη θάλασσα στο Λατσί πήγαμε στα καταγάλανα νερά του Πρωταρά, απολαύσαμε την ησυχία, τις φοινικιές και...